Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Los nie daje drugiej szansy, decydujemy tylko raz.

Ow­szem, mo­gła­bym spać sie­dem go­dzin, jed­nak za­ry­wa­nie nocy dla wcią­ga­ją­cej książ­ki ma w sobie urok, z któ­re­go trud­no by­ło­by mi zre­zy­gno­wać.

Człowiek to indywidualna istota o indywidualnych upodobaniach i swojej natury nie zmieni. Nie da się kochać wszystkich i wszystkiego wkoło.

Odwaga to brnięcie przed siebie pomimo paraliżujących nas obaw.

Bo człowieczy byt nie jest sztywną bryłą. Bardziej przypomina plastyczną masę, którą przy odrobinie silnej woli można od początku formować, nadać mu nową i przede wszystkim zupełnie odmienną postać. Można go powtórnie zbudować, już według własnych reguł.

Zastanawiam się, jak sama wyglądałabym, gdyby nie uformowali mnie ludzie, których w swoim życiu spotkałam.

,,Czasem trzeba zaryzykować, odważyć się zmieniać swoją rzeczywistość, pójść za głosem serca, a nie podążać za tym, co dyktują nam inni. Warto trwać przy swoim i żyć w zgodzie ze sobą. Tylko wtedy będziemy szczęśliwi".

Pomyślałam, że życie jest przewrotne i nieustannie nas zaskakuje. Wtedy jednak nie miałam jeszcze pojęcia, jak to bardzo potrafi być nieprzewidywalne. Fortuna dba o nas jak najlepszy wodzirej. Prawdziwe niespodzianki były dopiero przede mną.

(...) zaufanie ma konsystencję szkła - raz skruszone nigdy już nie wraca do swej pierwotnej postaci. Można je łatać i sklejać latami, ale na zawsze pozostaną w nim pęknięcia skrywające wątpliwość.

Nie ma ludzi ide­al­nych i za­wsze coś pójdzie nie tak. Ale miłość wcale nie polega na kocha­niu per­fekcji. To jest za łatwe, a prawdziwa miłość nigdy nie jest łatwa.

Żeby być szczęśliwym, trzeba tyrać, żeby mieć kasę, trzeba tyrać, żeby zyskać sławę, też TRZEBA TYRAĆ. Nie ma nic za darmo.

Jest taka oklepana złota myśl: "Dziś zrób to, czego innym się nie chce, a jutro będziesz miał to, czego inni pragną"...

Los nie daje drugiej szansy, decydujemy tylko raz..

Zaledwie kilka miesięcy dzieliło mnie od nieuchronnej katastrofy. Wystarczyło przecież, aby powołano mnie do życia nieco wcześniej...

Samotność jest wtedy, kiedy płaczesz pod prysznicem, aby nikt – nawet ludzie z najbliższego otoczenia – nie widzieli twoich łez.

Ludzkie ciało, będące najbardziej skomplikowaną strukturą na ziemi, choć tak dobrze poznane, wciąż pozostaje tajemnicą i stale zaskakuje naukowców.

Jarzmo moich czynów jest ze mną, towarzyszy mi wiernie.

Jakkolwiek wygląda prawda, jedno jest pewne: zawsze, niezależnie od tego, co robimy, ostrożność pozostaje rozsądnym posunięciem.

To, że nie wszystko idzie po mojej myśli, nie oznacza przecież porażki.

Kontakt z psychiatrą nadal stanowi rodzaj naznaczenia […] Tymczasem wstydzić się powinni ci, którzy zadbali o to, aby nasza dusza się rozleciała.

...Pewne rzeczy zostają w nas na zawsze, pozostawiając trwałe ślady...

....Zło ma oblicze ludzkiej intencji, a jego narzędzia zawsze znajdują w czyichś rękach...

Nic nie mówię, nie ma takiej potrzebny . Bywają chwile, że cisza jest wymowniejsza niż cały potok słów.

Może powinnaś sobie odpuścić? - sugeruje barman. - Wiesz, tak zwyczajnie wybaczyć samej sobie. Nikt z nas nie jest idealny.

A wystarczyło chcieć mniej. Żyjemy jednak w czasach dobrobytu, wiele posiadamy. Ale pragniemy jeszcze więcej, ciągle nam mało. Bo porównujemy się z koleżanką, sąsiadem, współpracownikami. Koncentrujemy się na tym, czego nam brakuje, zamiast doceniać to, co już jest w naszych rękach, i przez to jesteśmy stale niezadowoleni. Z siebie, ze swojego życia.

(…) niestety decydujemy tylko raz. Od tego, co wybierzemy, zależą nasze dalsze losy. Ja zdecydowałam dobrze tyle że trochę za późno.

Zbyt wiele anomalii rządzi naszym światem, a każda z nich napędza kolejną.

Dziś zrób to, czego innym się nie chce, a jutro będziesz miał to, czego inni pragną.

Jak się nie ma, co sie lubi, to się na to zapierdala.

Tracę kontakt z rzeczywistością. Myśli gdzieś ulatują, zupełnie jakby nagle przestały istnieć. W mojej głowie zapada cisza, głucha wręcz nienaturalna, nie przebijają się przez żadne bodźce z otoczenia.