Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczęśliwy pomysł, by przedstawić mało znane poza Pragą elementy (czasem domy, czasem ich detale) jej architektury, które wśród miejscowych obrosły legendą, podaniami i interpretacjami. Rut wymyśla własny ideowy entourage: postacie i ich motywacje - trochę w stylu, jakie z braku wiedzy na poczekaniu wymyślają przewodnicy miejscy. Jego historyjki czasem skrzą się konceptem, innym razem tylko bawi się językiem. Fotografie Evy Jílkovej za każdym razem ze smakiem dokumentują obiekt, któremu poświęcone jest opowiadanie. Ale dla mnie największą wartość ma zamieszczony na końcu Przewodnik po..."Lunatycznym przewodniku...", gdzie każdy znajdzie podstawowe (szkoda, że tylko tyle) informacje o obiektach, które stały się inspiracją opowiadania. Autor czasem reinterpretował praskie legendy w podaniu Jiráska, innym razem czerpał z własnych, ubarwionych fantazją wspomnień.