George Soros

Autor przez kilka rozdziałów próbuje nam udowodnić jakim mądrym i liberalnym jest człowiekiem, wplatując do tego "popperyzm" co kilka zdań (oczywiście nigdy nie rozwija tego czym dla niego ten "popperyzm" jest i jak wpływa na jego myśl) i przypomina, że studiował na LSE pod mentorstwem Karla Poppera. Co ciekawe, te rozdziały nie przedstawiają żadnej obrony społeczeństwa otwartego. Jest też rozdział, z którym wiązałem największe nadzieje, ponieważ miał być skróconą wersją jego artykułu przedstawiający autorską metodologię ekonomiczną. Ciężko mi określić na ile jest to kwestia tego, że czytamy to 2023 roku, a na ile tego, że sama metodologia nie jest zbyt odkrywcza - ot, zwykłe zaprzeczenie neo-klasycznego paradygmatu o racjonalnym uczestniku i auto-regulujących się rynkach; tutaj jedynie wzbogacona o definicje ryzyka i niepewności. Na uwagę natomiast zasługuje rozdział o kryzysie 2008 roku, autor opisuje zjawisko od innej niż przeważnie strony, mianowicie od swapów ryzyka kredytowego i przez konstrukcję tych instrumentów wyciąga wnioski prowadzące do szybkiej nierównowagi tegoż rynku; zauważa też powiązania z bankami i resztą sektora finansowego. To ostatnie pokazuje, że autor ma talent do pisania o meandrach finansów, w przeciwieństwie do filozofii ekonomii.