Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Keksy to coś podobnego jak teściowe. Pojawiają się w czasie świąt. Nie masz pojęcia, skąd się wzięli, w jakim są wieku i ile czasu będą się plątać po twojej kuchni.

Dziwne, jak czas zabliźnia rany, łagodzi je, tak jak woda spływająca po kamieniach stopniowo wygładza ich ostre krawędzie.

Spójrz w swoje serce. Przemyśl swoją postawę.

Więcej entuzjazmu nie śmiałabym nawet oczekiwać od kogoś pogrążonego w depresji.

Nie sądziłam, że potrafię nienawidzić. Teraz wiem, jak głęboko rani gniew i cholernie tego żałuję.

(...) pielęgnowanie rozgoryczenia i gniewu prowadzi donikąd.

W dzisiejszych czasach, w dobie nieustannego pośpiechu, bardzo łatwo coś przeoczyć. Nigdy dotąd nie przypuszczałam, że robienie na drutach wyzwala zdolność do filozoficznych refleksji.

Sztuka życia polega na wyciąganiu wniosków ze złych doświadczeń, aby uniknąć podobnych w przyszłości.

Życie jest podróżą i, jak to zwykle w podróży bywa, wędrowca czekają zaskoczenia i niespodzianki. Na prostej drodze nieoczekiwanie pojawiają się zakręty i rozwidlenia. Czasami można tak długo podążać jedną ścieżkę, że ma się niemal pewność, że doprowadzi ona do celu. Lecz zdarza się i tak, że ścieżka nagle się kończy, a przed podróżnikiem pojawiają się zupełnie nowe krajobrazy. Wciągu jednego życia można przeżyć i jedno i drugie.

Współczesna młodzież nie wie, co to znaczy poświęcenie. (...) zbyt łatwo im wszystko przychodzi.

Czas ma to o siebie,że zaciera wspomnienia;ale niektóre wyolbrzymia,żeby wydawały się lepsze,niż były w rzeczywistości.

Można być piękną panną młodą, nawet gdy ma się siedemdziesiąt siedem lat.

Komunikacja to klucz do udanego związku.

Tak, w życiu raz świeci słońce, raz pada deszcz - to jest jego smak, prawdziwy smak."...

Walka o życie hamuje nasz
rozwój, jeśli chodzi o kontakty z ludźmi.

Walka o życie hamuje nasz
rozwój, jeśli chodzi o kontakty z ludźmi.

(...) prędzej udałoby się jej namówić agentów CIA do przekazania jej supertajnych dokumentów, niż uspokoić jedno rozhisteryzowane dziewięciomiesięczne niemowlę.

W jej rozumieniu małżeństwo było na wieki. (...) chciała wierzyć w siłę uczucia i w to, że miłość uchroni jej serce przed bólem.

Chcąc coś uzyskać od innych, musi sama zaoferować im coś w zamian.

Wigilia była dniem radosnego świętowania. Czasem tradycyjnie spędzanym z rodziną, kiedy wspominało się i te dobre, i te złe wydarzenia minionego roku".