Courtney Carver

Żyjemy w czasach nadmiaru. Mamy wszystkiego pod dostatkiem lecz ciągle pragniemy więcej, a te tendencje umiejętnie są podsycane przez strategie marketingowe zapewniające nas, że dany produkt zapewni nam szczęście, radość, spełnienie i prestiż. Wydajemy ogromne pieniądze na rzeczy, których nie potrzebujemy, o których często zapominamy wkrótce po zakupie. Wkładamy ogromny wysiłek w zdobywanie dóbr materialnych, zapominając o tym, co tak naprawdę w życiu jest najważniejsze. Courtney Carver w książce „Duchowa prostota” pokazuje nam swoją drogę od nadmiaru do szczęśliwego życia. Jej życie odmieniła choroba, która zmusiła ją do zwolnienia tempa życia i przemyślenia tego, co tak naprawdę przyczynia się do jej dobra. Do momentu diagnozy stwardnienia rozsianego żyła w pogoni za pieniądzem, którego ciągle brakowało, bo ciągle potrzebowała więcej ubrań, butów, kosmetyków, bibelotów, wszystkiego droższego, większego. Do tego była wiecznie zapracowania, w ciągłym pędzie, który nie pozostawiał przestrzeni na spełnianie marzeń, odpoczynek i pogłębione relacje z bliskimi. Stan zdrowia zmusił ja do zrewidowania wszystkiego, skupienia się na potrzebach swojego organizmu, zredukowania stresu, a tym samym do całkowitej rewolucji. Autorka skupiła się na kilku obszarach, w których uproszczenie stało się niezbędne. Przede wszystkim należy dobrze przemyśleć, czego tak naprawdę potrzebujemy w życiu, co nam służy, uporządkować przestrzeń wokół siebie, pozbyć się niepotrzebnych rzeczy, zastanowić się nad tym, jak wykorzystujemy czas, co nas zajmuje. Nie dostaniemy co prawda gotowych receptur na osiągnięcie równowagi w tych dziedzinach, ale poznamy drogę autorki do prostoty, która pomogła jej uporządkować wiele spraw, skupić się na własnych potrzebach, patrzenia na wszystko przez pryzmat miłości. Czy naprawdę chcemy mieć coraz więcej ubrań, zabawek dla dzieci, zatracać się pracy po to, żeby zyskiwać prestiż i wątpliwe uznanie w oczach innych ludzi, czy raczej żyć w niespiesznym tempie, cieszyć się czasem dla siebie i rodziny, możliwością artystycznego wyrażania siebie, realizacją swoich pasji? Wszystko to wymaga gruntownego przemyślenia, określenia, co daje nam prawdziwą radość. Książka może nie jest odkrywcza, bo nie proponuje niczego, o czym gdzieś wcześniej już nie czytałam, jednak inspiruje do refleksji nad swoim życiem. Filozofia prostoty ma ogromny sens w dzisiejszych czasach, bo sprowadza nasze życie na właściwe tory – prawdziwej miłości, wsłuchiwania się we własne potrzeby, a nie te narzucone przez kolorowe pisma i inne media. Sięganie po prawdziwe źródła radości gwarantuje szczęśliwe życie, równowagę i pozwala na czerpanie samego dobra ze świata. Życie w duchowej prostocie wcale nie jest łatwe. Warto jednak spróbować odgruzować nasze otoczenie, pozbyć się niepotrzebnych sprzętów i ubrań, ale też zobowiązań, sprostanie którym zabiera nam czas i energię. Wystarczy w tak wygospodarowane miejsce wstawić to, czego naprawdę potrzebujemy – a to jest przestrzeń do przemyśleń o swoich własnych potrzebach materialnych, duchowych i emocjonalnych. Pomogą w tym pytania i ćwiczenia zaproponowane przez autorkę na koniec każdej z czterech części książki. Dzięki nim poznamy swój stosunek do rzeczy, do siebie, do czasu i do miłości. Polecam książkę tym, którzy poszukują inspiracji do uproszczenia swojego życia, bo otrzymają różne zachęty i propozycje sposobów, jak zmienić swoje życie, by zyskać niezbędne środki do wartościowego życia, które wcale nie są związane z materialnym posiadaniem.