Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński26
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać402
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Rafał Hetman
Źródło: Damian Hetman
2
7,3/10
Pisze książki: reportaż
Urodzony: 1987 (data przybliżona)
Reporter. Publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Tygodniku Powszechnym”, magazynie „Chidusz”. Finalista Konkursu Stypendialnego im. Ryszarda Kapuścińskiego. W mediach społecznościowych opowiada o literaturze faktu.https://rafalhetman.pl/
7,3/10średnia ocena książek autora
1 032 przeczytało książki autora
1 116 chce przeczytać książki autora
20fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Varia
286
Varia
LubimyCzytać
11
Jesienne zapowiedzi i premiery książkowe 2022: literatura faktu i fantastyka
Aktualności
Konrad Wrzesiński
1
Wybrano najlepsze debiuty roku. Nominacje do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza
Aktualności
Konrad Wrzesiński
2
To był weekend literackich nagród. Znamy laureatów!
Ostatni weekend maja upłynął nie tylko pod znakiem warszawskich Targów Książki, ale i uroczystych finałów prestiżowych nagród literackich. Gale, na których poznaliśmy tegorocznych...
Aktualności
LubimyCzytać
1
28 maja – Dzień Reportażu na Targach Książki w Warszawie!
Tegoroczne Targi Książki w Warszawie będą nie lada gratką dla miłośników literatury non-fiction. W ramach Dnia Reportażu odbędą się spotkania z finalistami i laureatem/tką...
Aktualności
LubimyCzytać
1
Znamy finalistów 13. edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego
Jury Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego, przyznawanej za najlepszą reporterską książkę roku, wybrało 5 finalistów tegorocznej, 13. już edycji plebiscytu. Laureata poznamy 28 maja.
Aktualności
LubimyCzytać
7
Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: Poznaliśmy 10 nominowanych reportaży
Zbliża się finał 13. edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego – jej laureata lub laureatkę poznamy w maju, jednak już teraz przedstawiono – zdaniem jury nagrody – listę 10...
Popularne cytaty autora
Plan zbrodniczej polityki nazistów wobec Żydów zakładał nie tylko ich fizyczną eksterminację, lecz także zniszczenie kultury materialnej i z...
Plan zbrodniczej polityki nazistów wobec Żydów zakładał nie tylko ich fizyczną eksterminację, lecz także zniszczenie kultury materialnej i zatarcie wszelkich śladów ich obecności. Również zatracie pamięci.
2 osoby to lubią- Polakom Niemcy niespecjalnie krzywdy robili. Chyba, że może ktoś tam gdzieś zawinił. Właściwie normalnie się żyło, pracowało. Niemcy kogoś...
- Polakom Niemcy niespecjalnie krzywdy robili. Chyba, że może ktoś tam gdzieś zawinił. Właściwie normalnie się żyło, pracowało. Niemcy kogoś aresztowali, kogoś tam zastrzelili, Żydów nawieźli, potem wywozili. Takie było życie.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Las zbliża się powoli Rafał Hetman
6,9
Milczenie nie zawsze jest złotem, tak jak mowa srebrem. Czasem jest brakiem odwagi, innym razem lękiem albo strachem. O milczeniu opowiada ten reportaż, w zasadzie dużo bardziej niż o samych zbrodniach. Ten, choć ciągle przywoływane, są gdzieś tłem do dzisiejszej opowieści - o zbrodniach nierozliczonych. Choć ludzie podejrzewali sprawców, to wymóg życia w silnej i zwartej społeczności powodował, że tego się nie roztrząsało, ani nie szło do organów ścigania. Bo to był okres wielkiego chaosu, i w zasadzie to drugi bohater tego reportażu. Czas powojnia, zwany często "okresem wielkiej trwogi", gdzie nic nie było pewne i nikt nie był bezpieczny. Reportaż oceniam jako wcale dobry, bo choć czułem w nim atmosferę tamtych dni, to jednak zabrakło mi tego narracyjnego pazura.
Las zbliża się powoli Rafał Hetman
6,9
Miałam wrażenie, że autor w połowie książki zrezygnował z dociekania prawdy, bo być może od samego początku przeczuwał, że ustalenie prawdy, przynajmniej tej z sądowych ław, będzie niewdzięczną i koniec końców, nie za bardzo wartościową pracą. Natomiast w dalszej częsci zdecydowanie skupił się na fascynującym mechanizmie ludzkiej pamięci i na tym, jak się ona tworzy i ewoluuje w miarę upływu czasu. Tak, tworzy się, bo według mojej interpretacji autor chciał nam uświadomić, że pamięć to bardziej uczucie, niż fakty. Porównanie jej do wiatru było genialne (str. 165). Ksiązką uświadamia i obrazuje również konsekwencje takiego stanu rzeczy, gdyż okazuje się, że historia i wspominania to często po prostu "snucie przeszłości". A stąd już niedaleko droga do tego, aby pamięć miała nas, a nie my ją. A ten, kto "ma pamięć", czyli ten, kto zdominuje ją swoją nomeklaturą i swoim snuciem w zbiorowej świadomości, ma w ręku potężne narzędzie. Pamięć to wiatr, to uczucie i proces. Bo jak to jest, że wszyscy wiedzieli, ale do dziś nikt nic nie wie ;) ? Z tym wnioskiem zostanę po tej książce.
Poza tym, wg mnie, książka została napisana troszkę chaotycznie. W kolejnych podrozdziałach skaczemy między różnymi historiami i tematami, często gubiąc nawet poczucie chronologii. Momentami nużąca, ponieważ często powtarzane są "te same" historie, nazwiska etc., ale zdecydowanie warta cierpliwości.