Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówi się, że dobrzy piłkarze umieją ze sobą grać, ale czasem taka współpraca po prostu nie działa i zawodnicy po prostu do siebie nie pasują. W Barcelonie jest co najmniej trzech takich piłkarzy: Messi, Suarez i Neymar. Ich współpraca to coś wyjątkowego.

Każdy ma swój kokon, bez względu na to, czy siedzi ze słuchawkami na uszach, słuchając muzyki, czy oddaje się lekturze, chodzi trzy razy do toalety albo pilnuje, żeby jako ostatni pojawić się na murawie.

Aby zwyciężyć, trzeba grać piłką. Ale nie trzeba zdominować statystyk jej posiadania. To powszechny błąd. Ponadto kiedy już ma się piłkę, wcale nie trzeba jej utrzymywać: podstawową sprawą jest wyciągnięcie jak największej korzyści z jej posiadania.

Gracze pokroju Zidane'a, Platiniego, Maradony, Christiano Ronaldo i Messiego myślą nieszablonowo. To właśnie takich zawodników powinniśmy wychowywać, menedżerowie zaś nie powinni z nimi omawiać taktyki, tylko zaufać im i dać pełną swobodę. I słuchać. Jestem pewien, że gdyby ich spytać, zapłodniliby umysł trenera rozmaitymi pomysłami. Należy ich hołubić, bo to za sprawą tego typu wyjątkowych piłkarzy futbol jest tak wspaniały.