Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka, a właściwie książeczka „Przeżyj! Zapiski z Festung Breslau i polskiego Wrocławia 1945– 1947. Relacja świadka” Ursuli Waage, to zapiski nastolatki urodzonej w przedwojennym Wrocławiu, która przeżyła oblężenie w 1945 r. oraz okres do przesiedlenia do Niemiec w 1947 r. Autorka znając stenografię, prowadziła zapiski w latach 1945-47. Notatki te zgromadziła w czterech zeszytach które wraz z autorką przetrwały wojenną zawieruchę. Zapisywała dzień po dniu różnego rodzaju informacje dotyczące sytuacji mieszkańców Festung Breslau. Docierające do ludności cywilnej komunikaty, jakość zaopatrzenia w żywność ludności niemieckiej, miejsca pracy i przemieszczania się ludności w momencie ataku wojsk rosyjskich, zapisywane były bez zbędnych emocjonalnych komentarzy, a jedynie jako kronikarskie zapiski. Mieszkańcom Wrocławia bardzo łatwo będzie sobie odtworzyć miejsca zamieszkania i pracy autorki. W książce obok niemieckich nazw ulic czy obiektów, są odnośniki do dzisiejszych polskich nazw. Budowa pasa startowego dla niemieckich samolotów, od mostu Grunwaldzkiego do parku Szczytnickiego, po zajęciu przez Rosjan lotniska na Gądowie było dla samych Niemców niepotrzebnym przedsięwzięciem, narażających ich na utratę życia w sytuacji kiedy losy wojny były już przesądzone. Ciekawy jest zapis kiedy autorka zastanawia się, czy dzikie zwierzęta zgromadzone w pobliskim ZOO, po licznych bombardowaniach nie wydostaną się i nie będą stanowić jeszcze jednego zagrożenia dla mieszkańców. Inną ciekawostką jest używanie tytułowego słowa „Przeżyj”. Najpierw było to pozdrowienie używane przez żołnierzy które później podchwycili również mieszkańcy Wrocławia, wymawiając je po cichu, bo władze nazistowskie zabraniały używać tego słowa. Niemieckie miasta upadały, zdobycie Berlina było w zasięgu ręki więc wrocławianie marzyli tylko o tym aby przeżyć to piekło w którym przyszło im doczekać końca wojny. Późniejsze życie w powojennym Wrocławiu nie jest już tak szczegółowo omawiane. Liczne gwałty na kobietach niemieckich, bezpłatne prace przy oczyszczaniu ze zniszczeń miasta, słynny „szaber plac”, wysiedlenia z dotychczasowych miejsc zamieszkania, również są opisane przez autorkę. Miłośników Wrocławia zapewne zainteresuje ta książeczka bo pokazuje relacje niemieckiej nastolatki a nie relacje wojskowych czy duchownych starających się umniejszyć znaczenie swoich rozkazów czy decyzji. Autorka po 70 latach zdecydowała się wydać drukiem swoje wspomnienia w Polsce, w 2016 r., kiedy to właśnie Wrocław został Europejską Stolicą Kultury, życząc nam, bez nienawiści, a raczej z podziwem, dalszego, wspaniałego rozwoju Wrocławia.