Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Joanna Czapla studiuje, podróżuje, koordynuje kilka akcji, prowadzi bloga o swoim życiu, a przede wszystkim rozwija swoje pasje i hobby. Niby nic nadzwyczajnego - osoba jak każda inna. Ale Joannie od kilku lat ktoś, a raczej coś towarzyszy - a dokładnie respirator, umożliwiający funkcjonowanie w codziennym życiu. Dlaczego? Ponieważ Asia cierpi na Rdzeniowy Zanik Mięśni, w skrócie SMA, przez co nie może normalnie funkcjonować w wielu dziedzinach życia. Ale to nie ogranicza Asi do działania, wręcz przeciwnie, dodatkowo ją mobilizuje do tego, aby mówić o swojej chorobie. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, by ludzi pełnosprawni widzieli, rozumieli oraz wiedzieli, że taka osoba może funkcjonować w społeczeństwie, tak jak każdy inny. Co prawda ogranicza ją choroba, ale to nie jest dla niej wytłumaczeniem, by nic nie robić. Wręcz emanuje swoją radością na zewnątrz, dzięki czemu pozostali czują się "porażeni" tą radością. I właśnie taka jest książka autobiograficzna "ACZkolwiek - kocham życie!" - pełna radości i optymizmu, ale nie prowadzi do nich droga łatwa i prosta. Ponieważ do takich uczuć pozytywnych prowadzi droga kręta, wyboista, trudna, dzięki której można docenić to co się ma i dlaczego jest się takim jakim jest. Autorka nie dostaje nagłych olśnień i natchnień jak dojść do zgody ze swoimi uczuciami, myślami, ciałem ograniczonym przez chorobę - natomiast jest to wydłużony czas, na odcinku którego pojawiają się kłótnie, panika, silny atak choroby, ale są również i te radosne chwile. One kiełkują i dojrzewają powoli, czasem przyspieszają w zależności od kaprysów choroby, ale taki rytm ma swój sens. Przez trudy choroby i dojrzewania do wielu aspektów życia związanego z SMA i nie tylko, pomagają rodzice, brat, rodzina, ale też i przyjaciele, wśród których nie brakuje osób duchownych. Oni są źródłem motywacji i działania dla autorki książki; ale też i między nimi pojawiają się zgrzyty, ale przyjaźń i więzy rodzinne są silniejsze niż kłótnie czy jakieś niesnaski. Jak to w życiu każdego człowieka... Joanna w książce opowiada o swoich doświadczeniach życiowych związanych z każdym etapem życia: zaczynając od bycia małym brzdącem, poprzez początkującą uczennicę, kończąc na byciu maturzystką oraz na podjęciu pracy i studiów. Czyli takie same etapy jak u każdego z nas... Dowiadujemy się o sztuce podróżowania osoby z SMA, o jej fascynacjach, pasjach, pierwszych tańcach, miłościach. Czyli wszystko to co możesz spotkać wokół siebie, a dodatkowo jest to opisane w sposób ciekawy, barwny, pełnych anegdot wątkami, gdzie nie ma miejsca na nudę, wręcz odwrotnie. Pragnie się czytać cały czas, bez wytchnienia, by czasem zaśmiać się z jakiejś sytuacji, a czasami wzruszyć, lub zapłakać. Książka jest świetnym źródłem inspiracji dla osób pełnosprawnych i tych niepełnosprawnych, ponieważ dzięki postawie Joanny, każdy z nas może dowiedzieć się, że można mieć słabości, jakieś ograniczenia fizyczne, itp., ale można być osobą zaangażowaną w jakieś akcje, swoją pracę, w zdobywanie nowych umiejętności. To co nas może ograniczać to tylko My sami.... Lecz jeśli zerwiemy kajdany z naszą negatywną opinią o sobie, to całkiem fajne, ciekawe i sensowne życie możemy mieć. Książkę jak najbardziej polecam wszystkim bez wyjątku. http://swiatwidzianyksiazkami.blogspot.com/2017/08/aczkolwiek-kocham-zycie-joanna-czapla.html