Jesteśmy społecznością, która kocha książki

bardziejlubieksiazki.pl Z biegiem sztuki to komiks duetu córki z ojcem, Ivany i Gradimira Smudji. To komiks, który jest naprawdę zachwycający, tak w skrócie mogłaby wyglądać moja recenzja 🙂 Nie wyobrażam chyba sobie lepszej formy od komiksu, by pisać i pokazywać sztukę. A to, jak zrobił to Gradimir Smudja, zasługuje na najwyższe uznanie. Sam Smudja jako artysta jest również ciekawy. Pochodzący z Serbii, mieszkający we Włoszech a publikujący głównie we Francji. Jego głównym tematem nad którym się pochyla w swoich pracach jest historia sztuki. Ale historia podana w zaskakujący, zabawny, czasami szalony sposób (no bo jak nazwać pomysł, że Van Gogh był w sumie beztalenciem, ale na szczęście miał bardzo zdolnego kota? Historia w Z biegiem sztuki nie jest skomplikowana. Rudowłosa dziewczyna Luna razem ze swoim kotem (tak, tak, znowu ten Vincent!),który mówi, przemierza kolejne epoki. Próbując wydostać się z jaskini Lascaux z malunkami naskalnymi, natrafia na czerwoną nic, która od tej pory będzie ich prowadzić przez wszystkie strony książki i wszystkie czasy i miejsca, które odwiedzą. Zachowana jest chronologia – poruszamy się od czasów najdalszych aż do tych nam współczesnych, a kolejne przygody przeplatane są krótkimi biogramami najważniejszych artystów z danego okresu. To samo w sobie jest już świetnym pomysłem. Forma podróżowania w czasie daje tak wiele możliwości! Nie zastanawiamy się tutaj, czy ma to sens, czy jest to możliwe, zakładamy po prostu, że tak i ruszamy w podróż. Kto by tak nie chciał? Móc na własne oczy zobaczyć największych artystów przy pracy? Porozmawiać z nimi? Być może dołożyć swoją małą cegiełkę do powstania jakiegoś dzieła? Luna ma to wszystko szansę, a my razem z nią. Ale Smudja nie byłby sobą, gdyby utrzymał wszystko w poważnym klimacie. Mamy więc artystów szalonych, niewyspanych, znudzonych, wcale nie tak utalentowanych jak dzisiaj o nich myślimy. Mamy mnóstwo przypadków, zbiegów okoliczności, śmiesznych zdarzeń. Mamy historie powstawania obrazów, które różnią się bardzo mocno od tego, co nam mówili na lekcjach plastyki w szkole. Oczywiście, część z tych rzeczy jest tylko artystyczną kreacją autora, jego zmyśleniem, wizją i wyobrażeniem. Co nie zmienia faktu, że to niesamowicie odświeżające doświadczenie – móc kluczyć w tak różnych epokach, pomiędzy największymi artystami i dziełami sztuki, podpatrywać historię od kuchni ze świadomością, że tak to mogło właśnie wyglądać. To zaznaczenie, że nawet wielcy artyści byli po prostu ludźmi, ze wszystkimi zaletami, ale i wadami jest cenne i warte zapamiętania. Wasze spojrzenie na historię zmieni się diametralnie.