Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sprawiał wrażenie, jakby szukał ludzi gotowych pójść za nim.

To było miasto i zrozumiałem, że tego nie znoszę. W ledwie pół roku przyzwyczaiłem się do ciszy, do tego, że gesty mają znaczenie, słów nie wypowiada się na próżno, a każde pochylenie się jest po to, by coś podnieść z ziemi.

- Doktor psychologii… - Sołtys uśmiechnął się po raz pierwszy, odczytując na głos treść zaświadczenia. - Czyli nie lekarz, tak?
Zakłuło, jak drzazga w cewniku.

Oni tam wszyscy wszystko wiedzą, ale trzymają się razem. Nikt się nie wyłamuje..