Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Susan Forward stara się znaleźć w swojej książce punkty wspólne, które łączą toksycznych teściów, a do tych punktów należą: - wiara, że rodzina to wszystko, i nie potrzebujesz przyjaciół, ponieważ wszyscy znajomi to obcy - niewzruszone przekonanie spotykane u wielu ludzi, że istnieje tylko jedna prawda, jedna dokładna wersja rzeczywistości: ta, którą reprezentują oni. Uważają, że mają monopol na prawdę i chcą kształtować partnerów/rki swoich dzieci wg swoich oczekiwań. W dodatku opierają się wszystkim wpływom, które mogłyby zmienić ich sposób patrzenia na świat. ,,Inny" znaczy ,,zły". - ,,Kiedy chodzi o rodzinę, nawet nie ma co myśleć o jakiejś dyskusji z Terry czy próbach pokazania jej, jak sprawa wygląda z twojej strony. Ma ustalone zasady, niezmienne jakby były wykute w skale: Rodzina musi być razem cały czas, tylko Rodzina się liczy, dla Rodziny musisz poświęcić wszystko, kiedy Rodzina zagwiżdże, przybiegasz. Kiedy nie zgadzam się z nią i chcę zrobić coś na własną rękę, przyszywa mi metkę z takim uroczym okre­śleniem jak «samolubna» albo «nieczuła»." - ,,Rozsądni i wrażliwi ludzie są w stanie tolerować różnice przekonań, potrzeb i nastawienia do życia. Zdrowa rodzina byłaby w stanie przyjąć pogląd Lizy, że choć krewni są ważni, to jednak każda para musi mieć własnych przyjaciół i własne przyjemności (...) Kiedy masz do czynienia z ludźmi tego pokroju, słowa takie jak „powinność " , „ obowiązek" czy „ konieczność" pojawiają się w rozmowie regularnie. Tacy mało ustępliwi teściowie potrafią podpierać swe zdanie róż­nymi stwierdzeniami o charakterze prawd religijnych czy uogólnień typu: „Każdy wie, że powinno się z rodziną spędzać jak najwięcej czasu "..." - ,,Znaczna część, jeśli nie większość, toksycznych teściów jest zadziwiająco samolubna. Są zajęci tylko tym, czego sami pragną, potrzebują, co czują. Są dla samych siebie jedynym punktem odniesienia, a świat musi kręcić się dookoła nich, stawiając ich na pierwszym miejscu i w samym centrum wszystkich spraw." - ,,Ludziom samolubnym potrzebna jest zewnętrzna akceptacja i poklask, dlatego większość z nich jest nieustannie zajęta zastanawianiem się nad tym, jak odbierają ich inni. Judy wyobrażała sobie, że ludzie pomyślą, że spadło na nią nieszczęście w postaci otyłej synowej." - ,,Prawdopodobnie nie lubią się nawzajem, czerpią niewiele przyjemności z małżeństwa i zazwyczaj nie mają wielu przyjaciół." Jest to książka dla każdego: napisana nie tylko dla osób borykających się z problemem toksycznych teściów, ale także dla tych, którzy chcą rozpoznać zachowania normalne od zachowań toksycznych i chcą spróbować z nimi walczyć, ponieważ Forward przytacza sposoby radzenia sobie z sytuacją: dlaczego nie działa brak reakcji, nadmierna reaktywność itp. itd. Wbrew pozorom nie jest tu mowa tylko o stereotypowym toksycznym teściu z kawałów np. stale udzielającym nieproszonych rad ws. opieki nad wnukiem. Forward dzieli teściów na parę konkretnych grup, wyjaśnia, jak zawoalowane potrafią być ich techniki w dążeniu do przejęcia sterów nad relacją teściowie-zięciowie/synowe. I przede wszystkim: kiedy powinna zapalić się czerwona lampka. Książka nie jest odkryciem Ameryki, ale warto zapoznać się z jej treścią.