Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pakt z siwym diabłem Zaczyna się jak reportaż i po przeczytaniu kilkudziesięciu stron skapowałem, że czytam reportaż, czy coś na kształt dziennikarskiego śledztwa. Nastawiałem się od początku na historię kryminalną na faktach, ale z jakakolwiek fabułą. A tu dostajemy suche fakty, które na pierwszy rzut oka wyglądają jak domysły, poparte na końcu książki obszernymi przypisami i źródłami. Trochę mnie irytowało częste używanie zwrotu „na przykład... wtedy i wtedy Siwy zrobił to a kiedy indziej tamto, a teraz wracamy do ciągu dalszego omawianego kawałka”. Nie podszedł mi zbytnio styl tej książki, dlatego, że czytając czułem chaos. Autorzy trzymają się z grubsza lini czasu, ale praktycznie w każdym rozdziale wracają do przeszłości dopisując pewne fakty, jakby wcześniej o nich zapomnieli i uzupełniali, nadrabiali braki. To właśnie wprowadza zamęt w tekście, a nie jestem przyzwyczajony do takiej literatury. Cała historia z pewnością robi wrażenie. Starałem się wobec tego nie wydawać krzywdzącej oceny dla tej książki, tylko ze względu na to, że nie była w moim guście. Dla nie znających się za bardzo na takim stylu, polecam, jako ciekawe, interesujące doświadczenie.