Pierwszy kluczowy punkt w kontaktach wytwórni z hitlerowcami to przykład czystej kolaboracji: studia zgodnie zbojkotowały antynazistowski fi...
Pierwszy kluczowy punkt w kontaktach wytwórni z hitlerowcami to przykład czystej kolaboracji: studia zgodnie zbojkotowały antynazistowski film The Mad Dog of Europe, aby uratować swoje interesy w Niemczech. Kolejny etap tego procesu był jednak bardziej złożony. Jedyna produkcja z tego czasu nawiązująca do prześladowań Żydów, Dom Rotszyldów, zawierała elementy do tego stopnia zgodne z ideologią hitlerowską, że wykorzystano ją w najbardziej ekstremalnym nazistowskim filmie propagandowym wszechczasów. Liga Przeciwko Zniesławieniu, która kilka miesięcy wcześniej błędnie oceniła sytuację, dążąc do powstrzymania realizacji The Mad Dog of Europe, tym razem wykazała się większą wnikliwością, protestując przeciwko tej nowej amerykańskiej produkcji. Jednakże pomimo tych wszystkich wieloznaczności rezultat okazał się jednoznacznie szkodliwy : Dom Rotszyldów nie tylko stał się elementem nazistowskiej propagandy, ale doprowadził do zniknięcia Żydów z amerykańskiego kina. W kolejnych latach hollywoodzkie filmy cechowała dwojaka nieobecność: nazistów oraz Żydów. Dopiero kiedy Hollywood przestał robić interesy w Niemczech, hitlerowcy w dramatyczny sposób zadebiutowali na amerykańskich ekranach. Powrót Żydów nie był jednak równie łatwy. Tymczasem kontakty Hollywoodu z nazistami nadal trwały. Hitlerowcy zbadali ponad czterysta amerykańskich filmów z lat 1933–1940, a następnie je sklasyfikowali. Ostatecznie przyjęli te same kategorie, które od początku stosował Hitler: „dobre”, „złe” i „wyłączone”.
