Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszędzie trwała cisza, jakby zawieszona pomiędzy skalistą plażą, na której staliśmy, a czarnym, niskim niebem. W oddali horyzont rozświetlały różnokolorowe refleksy. Jak zorza polarna, pomyślałam i zmrużyłam oczy zafascynowana bogactwem kolorów i kształtów.

Niezbadane są ścieżki umysłu ludzkiego. Człowiek nie zna sam siebie ani potęgi uczuć, jakie w nim drzemią. W każdym z nas toczą walkę dwie bestie: dobro i zło. Zło to zazdrość, chciwość, zawiść i kłamstwo. Dobro to miłość, pokora, życzliwość i prawda. Wiesz, która wygrywa? - Pokręciłam przecząco głową. - Ta, którą karmisz.

Stałam przy oknie i wypłakiwałam skumulowane uczucia: samotność, złość, odrzucenie i najzwyklejszą w świecie zazdrość. Z nią najbardziej nie mogłam sobie poradzić.

Gapiłam się na pradziadunia z rozdziawionymi ustami.Sama nie wierzyłam w to,co się działo.Gadałam z obrazem! Chyba jestem nienormalna!

Patrzyłam na triumfalny taniec na portrecie i nie wiedziałam,co zrobić.Chyba coś ze mną jest nie tak.Przecież nie piłam.Nic a nic.

Przekonał się, że wszystko w życiu nabiera wartości, gdy żyje się dla kogoś innego, a najlepiej dla kogoś bliskiego.