Esterházy pochodził ze starej magnackiej rodziny. W czasach rządów komunistycznych rodzina została pozbawiona majątku. Przyszły pisarz ukończył studia matematyczne i pracował w latach 1974–1978 w branży IT, w 1979 rozpoczął karierę pisarską, zdobywając sobie uznanie serią opowiadań i powieści. W 1980/90 przebywał na stypendium DAAD w RFN, 1996/97 był członkiem Wissenschaftskolleg w Berlinie, był również członkiem niemieckiej akademii języka i poezji (Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung).

Jego najbardziej znaczącym dziełem jest pochodząca z 2001 roku Harmonia caelestis, w której opisuje Węgry i Europę na tle historii własnej rodziny. Pisał ją nieświadomy faktu trzydziestoletniej współpracy własnego ojca z węgierskimi służbami bezpieczeństwa. Gdy dowiedział się o tym, napisał o tym kolejny tom, w którym badał, jak i dlaczego do tego doszło – w efekcie rok później opublikowano Wydanie poprawione.

Ostatnią napisaną przez niego książką jest „Pancreas Diary” (oryg. „Hasnyálmirigynapló létrehozása"), która rozpoczyna się jak dziennik dokumentujący fakty o rozwijającej się chorobie, by później przerodzić się w analizę relacji pisarza z chorym organem, który ostatecznie stał się przyczyną jego śmierci.