O śmierci pisarza poinformowano na jego oficjalnym koncie na Twitterze. W kolejnych wpisach współpracownicy autora dodali również, że bardzo dziękują za wiele ciepłych słów, które napływają do nich w odpowiedzi na smutną wieść o odejściu Smitha, a także za wspomnienia związane z pisarzem i jego twórczością. W Polsce o śmierci autora napisał także jego wydawca, czyli Albatros. Jak możemy przeczytać w pożegnaniu:

Wilbur Smith, urodzony 9 stycznia 1933 roku w Kabwe w Zambii (dawniej: Rodezja Północna), znany był przede wszystkim jako autor serii o rodzie Courtneyów. Powieści przedstawiają losy tej rodziny na przestrzeni trzech stuleci, od początków kolonializmu w Afryce do czasów apartheidu w RPA. Dzieło Smitha jest najdłużej wydawaną serią wydawniczą w historii – autor napisał w jej ramach aż 49 utworów. Od użytkowników serwisu lubimyczytać.pl uzyskały one wysoką średnią ocen 7,4, a o pierwszej z nich, „Gdy poluje lew”, czytelnik o nicku Deszcz napisał krótko:

Sukces już od debiutanckiej książki

Wilbur Smith pisał powieści przez ponad pół wieku, do tej pory sprzedały się one na całym świecie w liczbie ponad 140 milionów egzemplarzy. Warto jednak dodać, że jego pisarskie początki nie były łatwe. Jak wspominał, ojciec nie był zadowolony z tego, że jego syn spędza tyle czasu, czytając książki. Wilbur poświęcał się więc lekturze ulubionych powieści, zamknięty w toalecie. W wieku 8 lat został odesłany do szkoły z internatem, a pobytu tam nie wspominał dobrze – doświadczył brutalności ze strony starszych kolegów, samotności związanej z rozłąką z rodzicami. Nie lepiej było w liceum, w którym nie tylko uczniowie bili się nawzajem, ale i nauczyciele stosowali przemoc wobec młodych ludzi. Najlepszym sposobem na ucieczkę przed trudną rzeczywistością znów okazała się dla Smitha literatura – już nie tylko czytanie, ale i pisanie.

Smith powtarzał, że należy pisać o tym, co się dobrze zna, dlatego jego pierwsza powieść, „Gdy poluje lew”, opowiada o braciach Seanie i Garricku, którzy zajmują się hodowlą bydła w erze wojen Zulusów i afrykańskiej gorączki złota. I choć twórca pisał o czasach dawno minionych, to jednak akcję umiejscowił w lokalizacji sobie dobrze znanej – sam mieszkał w Afryce, młodość spędził na należącym do swojego ojca ranczu. Już pierwsza książka Wilbura Smitha stała się bestsellerem, co pozwoliło mu utrzymywać się z pisania (wcześniej autor pracował w urzędzie skarbowym) i wydawać (średnio) jedną książkę rocznie.

Żył pełną piersią

Gdy Smith miał 18 miesięcy, zachorował na malarię mózgową, a to, że przeżył i jego mózg nie został uszkodzony, uznano niemal za cud. Pisarz twierdził jednak, że być może właśnie to trudne doświadczenie wyzwoliło w nim tak wielką chęć życia: mężczyzna posiadał licencję pilota, był płetwonurkiem, miał własny rezerwat zwierzyny łownej, a także swoją wyspę na Seszelach. W 2015 roku założył fundację wspierającą młodych twórców, którzy chcą pisać powieści przygodowe. Wilbur Smith był aktywny zawodowo, jak wspomina jego agent Kevin Conroy Scott, niemal do swoich ostatnich dni. Jak cytuje jego polski wydawca, autor zawsze twierdził, że:

[as]