Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Karol Sienkiewicz
4
6,9/10
Pisze książki: publicystyka literacka, eseje, sztuka
Karol Sienkiewicz jest krytykiem i historykiem sztuki. Jako krytyk współpracuje z „dwutygodnikiem” (dwutygodnik.com). Wspólnie z Kasią Redzisz opracował tom tekstów o sztuce lat 80. autorstwa Andy Rottenberg (Przeciąg, 2009) oraz wydał książkę Świadomość Neue Bieriemiennost (2012). W 2012 roku otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy.
6,9/10średnia ocena książek autora
100 przeczytało książki autora
242 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Patriota Wszechświata. O Pawle Althamerze
Karol Sienkiewicz
5,8 z 22 ocen
73 czytelników 1 opinia
2017
Zatańczą ci, co drżeli. Polska sztuka krytyczna
Karol Sienkiewicz
6,9 z 55 ocen
201 czytelników 4 opinie
2014
Świadomość Neue Bieriemiennost
Karol Sienkiewicz, Kasia Redzisz
7,0 z 1 ocen
1 czytelnik 1 opinia
2012
Najnowsze opinie o książkach autora
Patriota Wszechświata. O Pawle Althamerze Karol Sienkiewicz
5,8
"Rzeźba z gówna w miejscu genitaliów ma diabełka. W rzeczywistości przedstawia dogońskiego Nomo, istotę, która przybyła z Syriusza B."
Narracyjna szatkownica, redundancja level OJŻABARDŻO, trudne do obrony, nawet w konwencji reportażu, mądrości: "Stwardnienie rozsiane to poważna choroba, nieuleczalna. Ale można z nią żyć. Ilu chorych, tyle przebiegów choroby" czy "Wśród wielu opowieści Althamera o narkotykach, związanych ze sztuką bardziej lub mniej, znajdą się także te ukazujące ich niebezpieczną stronę. Bo narkotyk to jednak ingerencja we własny organizm". OJ, KARO, NO CO TY.
Urzekł mnie fragment o rejestracji działalności gospodarczej, nie znałam.
Zatańczą ci, co drżeli. Polska sztuka krytyczna Karol Sienkiewicz
6,9
Autor prezentuje dosyć ciekawe (choć wybiórcze) spojrzenie na polską sztukę przełomu XX i XXI w, przybliżając sylwetki najważniejszych (czy też najbardziej znanych?) artystów i historie ich prac. Niemniej trudno mi w pełni zaakceptować miejscami dziwny i niezgrabny styl autora ("bombastycznie"??? "monolit polskiej tożsamości"),choć trzeba przyznać, że książkę czyta się zaskakująco lekko i szybko. Nie przynosi ona jednak większych rewolucji - to raczej podsumowanie pewnych zjawisk, niż pretekst do większej refleksji, tym bardziej, że brakuje w niej mocniej zdefiniowanej puenty.