Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatnio przeczytałem książkę Johna Ronalda Reuela Tolkiena pt. „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Tolkien to światowej sławy angielski pisarz, który zasłynął takimi dziełami jak „Władca Pierścieni” czy „Silmarillion”. Był on profesorem filologii angielskiej na znanym uniwersytecie w Leeds oraz profesorem literatury średniowiecznej w Oxfordzie. Posiadał szeroki zakres wiedzy na takie tematy jak język i literatura staro angielska, starogermańska, staronordycka i gocka. Ujawnił się światu dzięki baśni „Hobbit, czyli tam i z powrotem” w 1937 roku. Dzięki odniesionemu sukcesowi odniesionemu po opublikowaniu tej książki napisał ciąg dalszy, czyli trylogię „Władcy Pierścieni”, chociaż wydano ją dopiero w roku 1954.
Baśń, która jest tematem mojej recenzji opowiada o dziejach Hobbita Bilba Bagginsa, który prowadził spokojne i sielankowe życie, aż do momentu, gdy do jego wioski Shire przybywa Czarodziej Gandalf Szary w eskorcie trzynastu krasnoludów. Bilbo zdaje sobie sprawę, że jeśli wyruszy w podróż z magiem pozostawi za sobą całe dotychczasowe życie. Hobbit przy pomocy krasnali wyrusza w pełną niebezpieczeństw, intryg i nieoczekiwanych zwrotów akcji podróż w nieznane, a ich celem jest odzyskanie skarbu, który zrabował straszliwy smok Smaug. Czytelnik do ostaniej strony zadaje sobie pytania takie jak: „Czy Hobbit sprosta trudom wyprawy?” albo „Czy siłe dobra zdołają pokonać zło?”.
Książka dzięki bardzo bogatym i szczegółowym opisom przyrody sprawia, że czytelnik czuje się jakby tam był i towarzyszył w przygodach. Bardzo intrygującą sprawą jest typ narracji. Jest ona pierwszoosobowa, a narrator jest wszechwiedzący, który mówi o rozterkach bohaterów i trudom podejmowanych decyzji, czym się kierują, jakie są ich priorytety, wartości. W całości utworu widać wpływy kultury nordyckiej, germańskiej – krasnoludy, smoki, elfy i gobliny. Lecz połączenie tego wszystkiego razem tworzy nowy gatunek literacki bardzo charakterystyczny dla Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Wyraźnie widoczny jest podział na siły dobra i zła. Należy jeszcze wspomnieć o wielowątkowości utworu. Oprócz głównego wątku jakim jest podróż w celu odzyskania skarbu występują wątki, które mają decydujący wpływ na zachowanie bohaterów, ich działanie i podejmowane decyzje. Wyczerpująca podróż pełna niebezpieczeństw ukazuje jak ze zwykłego, tchórzliwego Hobbita, który nie opuszczał domu tworzy się nowy, zahartowany, mężny bohater. Wszystkie wydarzenia zmieniają jego psychikę, nastawienie do życia. Nawiązuje to do stawłej walki, trudów podejmowanych decyzji w życiu każdego z nas. Jak przechodzimy metamorfozę na wskutek traumatycznych przeżyć, przezwyciężamy swoje lęki.
Baśń pt. „Hobbit, czyli tam i z powrotem” poleciłbym nie tylko miłośnikom literatury fantasy, ale każdemu kto kocha podróże w nieznane, tajemnice oraz fascynujące przygody. Wciągnie każdego czytelnika bez względu na wiek, zainteresowania. Nawet osoby nie lubiące czytać mogą zacząć swoją, wspaniałą przygodą z literaturą fantasy i nie tylko. Po takiej książce można zakochać się w powieściach Tolkiena jak literaturze fantasy.

Ostatnio przeczytałem książkę Johna Ronalda Reuela Tolkiena pt. „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Tolkien to światowej sławy angielski pisarz, który zasłynął takimi dziełami jak „Władca Pierścieni” czy „Silmarillion”. Był on profesorem filologii angielskiej na znanym uniwersytecie w Leeds oraz profesorem literatury średniowiecznej w Oxfordzie. Posiadał szeroki zakres wiedzy...