Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniała, wciągająca fabuła! :)

Wspaniała, wciągająca fabuła! :)

Przyznaję, że książek nie powinno się wybierać po tytule czy okładce, ja niestety tak zrobiłam. Zaciekawiło mnie również, że książkę napisał autor ''Pamiętnika". Już dawno nie zawiodłam się tak na książce, skończyłam ją tylko dlatego, że nie lubię zostawiać niedokończonych książek. Fabuła książki jak dla mnie kompletnie wymyślona z palca, chyba tylko aby nazwiskiem przyciągnąć kupujących, napisana dla chęci zysku. Wydaje mi się, że już nigdy nie sięgnę po książkę tego autora.
Nie polecam.

Przyznaję, że książek nie powinno się wybierać po tytule czy okładce, ja niestety tak zrobiłam. Zaciekawiło mnie również, że książkę napisał autor ''Pamiętnika". Już dawno nie zawiodłam się tak na książce, skończyłam ją tylko dlatego, że nie lubię zostawiać niedokończonych książek. Fabuła książki jak dla mnie kompletnie wymyślona z palca, chyba tylko aby nazwiskiem...

Kolejna książka, która mnie urzekła. Pisząc o niej mam jednocześnie na myśli pozostałe książki Sandy Gulland. Autorka wspaniale opisała główną bohaterkę, sprawiła, że czytając jej pamiętnik ma się wrażenie jak by znało się Józefinę od dawna, podziela się jej tok myślenia, razem z nią się śmiejemy, cieszymy, cierpimy i płaczmy.
Autorka ukazuje nam głębię relacji jakie łączyły ją przede wszystkim z jej dziećmi oraz mężem Bonaparte. Bardzo spodobał mi się się sposób ukazania samego Napoleona oraz zarysowany jego charakter. To charakter wielkiego wodza, który jednak bardzo kocha swoją żonę, rodzinę, na końcu jednak mam nieodparte wrażenie, że jest to człowiek dokonujący złego wyboru.
Kolejnym plusem książki są autentyczne listy Napoleona do Józefiny.
Józefina jako cesarzowa to osoba dobrze pełniąca swoje obowiązki, honorowa, zdolna do poświęceń, niemal urodzona do tej roli. Jako matka i żona kochająca bezwarunkowo. Józefina zaś jako kobieta - osoba miła, zabawna, zdolna do cierpienia i poświęcenia.
Z pewnością długo będę pamiętać o tych książkach, mam nadzieję, że nie raz do nich powrócę.

Kolejna książka, która mnie urzekła. Pisząc o niej mam jednocześnie na myśli pozostałe książki Sandy Gulland. Autorka wspaniale opisała główną bohaterkę, sprawiła, że czytając jej pamiętnik ma się wrażenie jak by znało się Józefinę od dawna, podziela się jej tok myślenia, razem z nią się śmiejemy, cieszymy, cierpimy i płaczmy.
Autorka ukazuje nam głębię relacji jakie...