Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są dwie rzeczy, które napełniają duszę podziwem i czcią, niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie. Są to dla mnie dowody, że jest Bóg nade mną i Bóg we mnie.

Są dwie rzeczy, które napełniają duszę podziwem i czcią, niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie. Są to dla mnie dowody, że jest ...

Właśnie wróciłem z miejsca, gdzie byłem duszą towarzystwa, a z ust mych płynęły nieustannie dowcipy, śmiali się wszyscy, byłem podziwiany - ale myślami byłem daleko, na krańcu świata... Wyszedłem i chciałem się zastrzelić.

Właśnie wróciłem z miejsca, gdzie byłem duszą towarzystwa, a z ust mych płynęły nieustannie dowcipy, śmiali się wszyscy, byłem podziwiany - ...

Nie ma drugiego miejsca na świecie, które tak jak Ziemia Święta potrafi uczynić człowieka cynicznym wobec religii.

Nie ma drugiego miejsca na świecie, które tak jak Ziemia Święta potrafi uczynić człowieka cynicznym wobec religii.

Jeżeli nie istnieje żadna wieczna świadomość w człowieku, jeżeli na dnie wszystkiego czai się tylko dziko działająca moc, która kłębiąc się w wirze ciemnych namiętności zrodziła wszystko to, co było wielkie, i to, co nie miało żadnego znaczenia, jeżeli pustka bezdenna i nigdy nie nasycona kryje się pod wszystkim, czymże innym staje się życie, jeśli nie rozpaczą?

Jeżeli nie istnieje żadna wieczna świadomość w człowieku, jeżeli na dnie wszystkiego czai się tylko dziko działająca moc, która kłębiąc się ...

Ze wszystkich śmiesznych rzeczy zaręczyny są chyba najśmieszniejsze. W małżeństwie jest przynajmniej jakiś sens, chociaż ten sens jest dla mnie niewygodny. Zaręczyny są wynalazkiem mężczyzny i zaiste wcale nie przynoszą wynalazcy zaszczytu.

Ze wszystkich śmiesznych rzeczy zaręczyny są chyba najśmieszniejsze. W małżeństwie jest przynajmniej jakiś sens, chociaż ten sens jest dla m...

Zamiast rozwijać prężne życie tam, gdzie zostaliśmy, snuliśmy się po świecie, narzekając, jak Stary Żeglarz, który męczy gości weselnych, opowiadając kolejno każdemu z nich swoją historię.

Zamiast rozwijać prężne życie tam, gdzie zostaliśmy, snuliśmy się po świecie, narzekając, jak Stary Żeglarz, który męczy gości weselnych, op...

Nie pozwoliliśmy nowemu pokoleniu zbudować sobie nowej egzystencji, ponieważ imponowaliśmy mu opowieściami o świetności minionych dni, o magii, której nie da się odtworzyć. Pozwoliliśmy innym przejąć wszystko, co udało nam się wypracować, ponieważ nie przywykliśmy uważać tego za swoje. Definiowaliśmy swoją stratę jako coś totalnego, zapominając, że coś nam przecież zostało; mieliśmy siebie i życie do przeżycia.

Nie pozwoliliśmy nowemu pokoleniu zbudować sobie nowej egzystencji, ponieważ imponowaliśmy mu opowieściami o świetności minionych dni, o mag...