Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z moich ulubionych książek- ''Marina'' Carlosa Raiua Zafona (Carlos Ruiz Zafon)
Książka ogólnie bardzo smutna, i można powiedzieć, że fantastyczna.
Wszystkich, którzy ja przeczytali gorąco pozdrawiam, a Ci, którzy zamierzają,- gorąco polecam tę książke!, :-)

Niestey, bardzo mi przykro, ale z tą książka nie dam sobie rady jej streścić.
Nie da się jak dla mnie, bo było w niej tak dużo akcji, i ważnych szczegółków, że boję się, że cos przegapię. Niestety więc postanawiam napisać ''stęp'' do książki, który mieści się na jej końcu.
bardzo mi przykro, ale i tak książke gooorąco!, polacam!, ^^

Jedna z moich ulubionych książek- ''Marina'' Carlosa Raiua Zafona (Carlos Ruiz Zafon)
Książka ogólnie bardzo smutna, i można powiedzieć, że fantastyczna.
Wszystkich, którzy ja przeczytali gorąco pozdrawiam, a Ci, którzy zamierzają,- gorąco polecam tę książke!, :-)

Niestey, bardzo mi przykro, ale z tą książka nie dam sobie rady jej streścić.
Nie da się jak dla mnie, bo było...

Moja przygoda z 'Zatrutym ciasteczkiem' zaczęła się już jakieś 2 lata temu, kiedy na klasowych mikołajkach moja koleżanka dostała tę książkę. od razu pobiegłam do księgarni i zamówiłam. Po tygodniu miałam już ją w ręku. Podekscytowana zaczęłam czytać. Na początku zaczynało się fajnie, ale po 50 stronach trochę mi się znudziło. Tak więc książka trafiła do szafki. Po upływie połowy roku, znów sięgnęłam po 'ciasteczko' i tak jak wcześniej zrezygnowałam.
Dopiero 3 dni temu postanowiłam podjąć 3 próbę. Okazało się, , że do tej książki najprawdopodobniej trzeba dorosnąć :) Znów zaczęłam ją czytać od początku, i można powiedzieć, że mnie urzekła :)
Detektywistyczna historia młodej Flawi de Luce była ciekawa, ale również tajemnicza.
Czytając ją, podejrzewasz o morderstwo wszystkich, którzy się nawiną, ale potem okazuje się, że tak niestety nie jest. Przecież w książce nie może przecież od razu być wiadome, kto jest winien, bo skończylibyśmy ją czytać po 30 stronach :)
Jednak jest to opowieść urzekająca, i na pewno jeszcze nie raz i nie dwa sięgnę po tę książkę, i zaprzyjaźnię się z detektywem Flawią de Luce. :))

Lata 50. XX wieku, Anglia. W niewielkiej wiosce Bishop’s Lacey, w ogromnym domu Buckshaw mieszka wraz z ekscentrycznym ojcem i dwiema siostrami jedenastoletnia Flawia. Dziewczynka uwielbia trucizny i spędza całe dnie na przeprowadzaniu eksperymentów chemicznych w laboratorium odziedziczonym po nietuzinkowym wuju. Jednak pewnego dnia codzienną rutynę zakłóca dość niespodziewana okoliczność – pani Mullet, kucharka, odnajduje na kuchennym progu martwego bekasa kszyka. Na dziób ptaka nadziany jest czarny znaczek, który wywołuje drżenie rąk u ojca Flawii, zapalonego filatelisty. Następnego ranka na grządce z ogórkami Flawia odkrywa kolejne zwłoki. Tym razem nie bekasa a mężczyzny, którego ubiegłego wieczoru widziała w gabinecie ojca. Kim jest tajemniczy nieznajomy? Kto go zabił? I najważniejsze, czy ojciec ma z tym coś wspólnego? Flawia postanawia, ku utrapieniu miejscowej policji, osobiście rozwiązać męczącą ją zagadkę. Tak też rozpoczyna się nie kolejna bajka braci Grimm, ale prawdziwa historia kryminalna Flawii de Luce!

Moja przygoda z 'Zatrutym ciasteczkiem' zaczęła się już jakieś 2 lata temu, kiedy na klasowych mikołajkach moja koleżanka dostała tę książkę. od razu pobiegłam do księgarni i zamówiłam. Po tygodniu miałam już ją w ręku. Podekscytowana zaczęłam czytać. Na początku zaczynało się fajnie, ale po 50 stronach trochę mi się znudziło. Tak więc książka trafiła do szafki. Po upływie...

Książkę Zafona znalazłam w księgarni za rogiem. Gdy ją zobaczyłam, przypomniałam sobie, że moi koledzy opowiadali o niej i byli zachwyceni. Tak więc kupiłam ją.
Gdy przyszłam do domu od razu rozpoczęłam czytanie. Była wspaniała! Po prostu nie chciało się od niej odchodzić! Z bólem musiałam iść na obiad, albo spać. Tak, przeczytałam ją w 3 dni.
Książka opowiada o tzw. 'zakazanej miłości' ale również o dziwacznym i nieprzewidywalnym 'przyjacielu' (jak kazał się nazywać) głównego bohatera -> Daniela.
Można zakochać się w postaciach i dziwacznych historiach, które ich spotkały.
Wiem, że to książka na deszczowe dni, lub wakacyjny upal na plaży, czyli prawdę mówiąc - na każdą pore roku :))

W mrocznej, niebezpiecznej i niespokojnej Barcelonie lat dwudziestych, młody pisarz, żyjący obsesyjną i niemożliwą miłością, otrzymuje od tajemniczego wydawcy ofertę napisania książki, jakiej jeszcze nie było, w zamian za fortunę i, być może coś więcej... Z niezwykłą precyzją powieściopisarską i w charakterystycznym dlań, oszałamiającym stylu, autor "Cienia wiatru" ponownie przenosi nas do Barcelony Cmentarzyska Zapomnianych Książek, by obdarować nas niezwykłą intrygą, romansem i tragedią poprzez labirynt tajemnic, gdzie czar książek, namiętności i przyjaźni splatają się w mistrzowskiej opowieści.


Po przeczytaniu 'Gry Anioła' okazało się, że jest to 2 tom serii o Cmentarzu Zapomnianych Książek.
Z chęcią sięgnęłam po 1 tom (bo 'Gra Anioła' okazała się być 2)
i zaczęłam go czytać.

Książkę Zafona znalazłam w księgarni za rogiem. Gdy ją zobaczyłam, przypomniałam sobie, że moi koledzy opowiadali o niej i byli zachwyceni. Tak więc kupiłam ją.
Gdy przyszłam do domu od razu rozpoczęłam czytanie. Była wspaniała! Po prostu nie chciało się od niej odchodzić! Z bólem musiałam iść na obiad, albo spać. Tak, przeczytałam ją w 3 dni.
Książka opowiada o tzw....