Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość ma też zwykłe dni. Banalne słowa: dziękuję, przepraszam, podziwiam. Miłość to też obiad zjedzony wspólnie, płacz dziecka, uśmiech, wędrówka plażą, kubek kawy zrobiony o świcie. Miłość to nie tylko oszlifowany diament. Ma swoje kanty i rysy, plamy i zadrapania. Miłość znosi ciężkie słowa i, przyczajona czeka cichutko na lepsze dni. Ciężko oddycha strudzona i rozkwita z każdym rokiem. Jest taka zwyczajna, że czasami aż przeraża. Boli, ale da się znieść cierpienie, kiedy się prawdziwie kocha.

Miłość ma też zwykłe dni. Banalne słowa: dziękuję, przepraszam, podziwiam. Miłość to też obiad zjedzony wspólnie, płacz dziecka, uśmiech, wędrówka plażą, kubek kawy zrobiony o świcie. Miłość to nie tylko oszlifowany diament. Ma swoje kanty i rysy, plamy i zadrapania. Miłość znosi ciężkie słowa i, przyczajona czeka cichutko na lepsze dni. Ciężko oddycha strudzona i rozkwita z ka...

Niektóre doświadczenia są jak kataklizmy - zmiatają nas z powierzchni ziemi na długie miesiące. Są jak emocjonalne huragany, niszczycielskie żywioły siejące ból i spustoszenie. Wymiatają z naszych serc każdą odrobinę radości. Rozpacz może nas łatwo pokonać albo mądrze wzbogacić.

Niektóre doświadczenia są jak kataklizmy - zmiatają nas z powierzchni ziemi na długie miesiące. Są jak emocjonalne huragany, niszczycielskie żywioły siejące ból i spustoszenie. Wymiatają z naszych serc każdą odrobinę radości. Rozpacz może nas łatwo pokonać albo mądrze wzbogacić.

- Będzie dobrze. - Nie mów mi: "będzie dobrze", kiedy ja wiem, że nie będzie. Jak ja nie lubię, kiedy jestem w rozsypce, mój świat się rozpierdziela na drobne kawałeczki, a ktoś wyskakuje, że będzie dobrze. Fakt, kiedyś na pewno będzie, ale nie teraz. Teraz to ja mam ochotę poużalać się nad sobą, poprzeklinać, mam ochotę rzucić talerzem o ścianę. I krzyczeć, że mi źle. I pozwól mi na to, nie wyskakuj z farmazonami, że za chwilę mi ulży. Bo nie ulży. Bo potrzebuję czasu, bo muszę się wybeczeć, wyżalić, muszę w sobie przerobić ból. A potem się podniosę. (...) Bo jak to mówią, są takie dni, że kurwa mać to za mało.

- Będzie dobrze. - Nie mów mi: "będzie dobrze", kiedy ja wiem, że nie będzie. Jak ja nie lubię, kiedy jestem w rozsypce, mój świat się rozpierdziela na drobne kawałeczki, a ktoś wyskakuje, że będzie dobrze. Fakt, kiedyś na pewno będzie, ale nie teraz. Teraz to ja mam ochotę poużalać się nad sobą, poprzeklinać, mam ochotę rzucić talerzem o ścianę. I krzyczeć, że mi źle. I pozwól...

Zawsze stali po przeciwnych stronach przepaści. Na początku małżeństwa przewiesili przez tę przepaść wąski mostek. Od czasu do czasu jedno przechodziło do drugiego, chybocząc się na boki. Tylko po tej drugiej stronie wcale nie było fajnie i w końcu i tak wracali na swoją stronę. I tak żyli przez lata. Z czasem już nawet nie przechodzili na tę drugą stronę, bo i po co.

Zawsze stali po przeciwnych stronach przepaści. Na początku małżeństwa przewiesili przez tę przepaść wąski mostek. Od czasu do czasu jedno przechodziło do drugiego, chybocząc się na boki. Tylko po tej drugiej stronie wcale nie było fajnie i w końcu i tak wracali na swoją stronę. I tak żyli przez lata. Z czasem już nawet nie przechodzili na tę drugą stronę, bo i po co.