Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dwóch autorów, dwa style pisania. Niby nic złego pod warunkiem, że nie będą one tak widoczne. Jeden z tendencją do opisowych dłużyzn, drugi - wielbiciel dialogów. Widać ten podział. Bardzo przeszkadza w czytaniu. Jest sztuczny. Panowie podzielili się rozdziałami do napisania a potem nieudolnie je sklecili.
Opowieść z założenia interesująca, wszak umieszczona w niebanalnej epoce, ale niestety, zmarnowana.
Wielka szkoda.

Dwóch autorów, dwa style pisania. Niby nic złego pod warunkiem, że nie będą one tak widoczne. Jeden z tendencją do opisowych dłużyzn, drugi - wielbiciel dialogów. Widać ten podział. Bardzo przeszkadza w czytaniu. Jest sztuczny. Panowie podzielili się rozdziałami do napisania a potem nieudolnie je sklecili.
Opowieść z założenia interesująca, wszak umieszczona w niebanalnej...

Moja opinia na temat tej serii nie zmieniła się. Są to książki przyjemne w czytaniu, wywołujące śmiech, bo autorka potrafi rozsmieszyć.Przy trzeciej części nie zmieniła się, niestety, tendencja do zbyt długich dialogów między bohaterami,co dość często po prostu denerwuje. Jeśli czytelnik przeskakuje podczas lektury kilka akapitów, to nie jest dobrze... Ale jakie jest moje najważniejsze spostrzeżenie: historia o pięciu Nataliach jest świetnym materiałem na komedię romantyczną z wątkiem sensacyjnym w tle i to nie jednym. Wiele scen, jak chociażby z tej części budowania budy dla psa, wręcz komiczna. Już widziałam ją na ekranie. Plus rewelacyjne dialogi, które w filmie musiałyby być krótsze, gotowe do scenariusza. To byłby naprawdę fajny film. A historia o Nataliach? Chyba mimo wszystko chciałbym poczytać ciąg dalszy.

Moja opinia na temat tej serii nie zmieniła się. Są to książki przyjemne w czytaniu, wywołujące śmiech, bo autorka potrafi rozsmieszyć.Przy trzeciej części nie zmieniła się, niestety, tendencja do zbyt długich dialogów między bohaterami,co dość często po prostu denerwuje. Jeśli czytelnik przeskakuje podczas lektury kilka akapitów, to nie jest dobrze... Ale jakie jest...

Drugie spotkanie z siostrami Sucharskimi. Jest to przykład książki łatwej, lekkiej i całkiem śmiesznej. I właśnie humor jest największym atutem historii o pięciu Nataliach. Dobrze że scen wywołujących uśmiech na twarzy jest sporo, bo inaczej trudno byłoby przebrnąć przez dialogi wszystkich bohaterów naraz. Niewątpliwie zbyt długich, czasem nawet denerwujących, bo ileż można się przekomarzać? Autorka skupiła się na dialogach zamiast na opisach, a to właśnie te ostatnie podniosłyby wartość lektury. Są wartkie, śmieszne, ale stanowczo zbyt krótkie. Z ciekawości sięgnę po ostatnią część przygód Natalii.

Drugie spotkanie z siostrami Sucharskimi. Jest to przykład książki łatwej, lekkiej i całkiem śmiesznej. I właśnie humor jest największym atutem historii o pięciu Nataliach. Dobrze że scen wywołujących uśmiech na twarzy jest sporo, bo inaczej trudno byłoby przebrnąć przez dialogi wszystkich bohaterów naraz. Niewątpliwie zbyt długich, czasem nawet denerwujących, bo ileż można...