Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nie jest "Finansowy ninja". O ile z tej pierwszej dowiedziałem się bardzo wiele, stosuję ją jako ściągawkę w osobistych finansach do dzisiaj i zamierzam przekazać ją synom jako obowiązkową lekturę, to z tej głównie dowiedziałem się, że na blogera to ja się nie nadaję (i chwała autorowi za to). Ale przy okazji znalazłem całą masę inspiracji na dalszy rozwój mojej zawodowej kariery i biznesu. Jak dla mnie trochę za dużo tu autobiografii graniczącej czasami z autokreacją, ale chyba taki był zamysł autora. Aha - gdybym tę książkę kupił, oceniłbym ją uczciwie na 8 gwiazdek. Ale przeczytałem ją dzięki temu, że Michał Szafrański przekazuje nieodpłatnie część nakładu do bibliotek, gdzie każdy może wypożyczyć jego książki zupełnie za darmo. I za to autorowi należy się co najmniej jedna gwiazdka więcej.

To nie jest "Finansowy ninja". O ile z tej pierwszej dowiedziałem się bardzo wiele, stosuję ją jako ściągawkę w osobistych finansach do dzisiaj i zamierzam przekazać ją synom jako obowiązkową lekturę, to z tej głównie dowiedziałem się, że na blogera to ja się nie nadaję (i chwała autorowi za to). Ale przy okazji znalazłem całą masę inspiracji na dalszy rozwój mojej...

Zacznę od tego, że nie jestem aikidoką, choć senseja Piotra znam pobieżnie z widzenia i z opowieści trenujących u niego synów. I chyba dlatego sięgnąłem po książkę. Nie żałuję. To (niby tylko) opowieść o życiu, w zasadzie głęboko sięgająca autobiografia, ale jednocześnie obraz pasji, która staje się całym wszechświatem. Dla mnie to fascynująca, choć niezbyt bezpieczna lektura - po jej zakończeniu coraz bardziej przemyśliwuję o tym, by coś zmienić i od przyszłego sezonu samemu zacząć ćwiczyć - wbrew swoim słabościom i nawykom.
Dodatkowo książkę - napisaną bardzo żywym językiem - świetnie się czyta. Może tylko przydałaby się jeszcze jedna korekta, by wyeliminować (co prawda nieliczne, ale jednak) potknięcia językowe.

Zacznę od tego, że nie jestem aikidoką, choć senseja Piotra znam pobieżnie z widzenia i z opowieści trenujących u niego synów. I chyba dlatego sięgnąłem po książkę. Nie żałuję. To (niby tylko) opowieść o życiu, w zasadzie głęboko sięgająca autobiografia, ale jednocześnie obraz pasji, która staje się całym wszechświatem. Dla mnie to fascynująca, choć niezbyt bezpieczna...

Dawno już z takim namaszczeniem nie odkładałem książki fantasy po przeczytaniu na półkę. Jakby to była jedna z Ksiąg Wiedzy, Ksiąg Magii, Ksiąg Zaklęć i Czarów. I pewnie jest - mnie przeniosła na dłuuugi tydzień w krainę pełną czarnoksięstwa, przygód, ale też głębokich przemyśleń na temat człowieka - miłości i oddania, buty i pychy, odwagi i konformizmu...

Dawno już z takim namaszczeniem nie odkładałem książki fantasy po przeczytaniu na półkę. Jakby to była jedna z Ksiąg Wiedzy, Ksiąg Magii, Ksiąg Zaklęć i Czarów. I pewnie jest - mnie przeniosła na dłuuugi tydzień w krainę pełną czarnoksięstwa, przygód, ale też głębokich przemyśleń na temat człowieka - miłości i oddania, buty i pychy, odwagi i konformizmu...