Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oczywiste i uniwersalne zasady i rady podane w formie lekkich, czasem zabawnych felietonów. Książka dla poszukujących wiary w lepsze jutro oraz nadziei na cud.

Oczywiste i uniwersalne zasady i rady podane w formie lekkich, czasem zabawnych felietonów. Książka dla poszukujących wiary w lepsze jutro oraz nadziei na cud.

Bardzo dobra książka. Młoda kobieta, Rosemary, opowiada o swoim życiu w teraźniejszość wplatając urywki wspomnień.
Lekki, czasem zaczepny język powieści w zderzeniu z ważnymi problemami sprawia, że opowieść wciąga czytelnika w wir zdarzeń.
Polecam książkę wszystkim. Jedni skupią się na historii dziewczyny i jej rodziny, inni zagłebią w psychologiczne, naukowe, a nawet i literackie treści. To jest głównym atutem powieści, jej wielowarstwowość – zarazem trudność i przystępność.
Zawarte w powieści opisy relacji rodzinnych i z rówieśnikami, własnych wyborów i konsekwencji, eksperymentów i badań naukowych są gotowymi tematami do dyskusji. Książka wciąga, ale też daje do myślenia. Polecam poszukującym ciekawych, intrygujących historii, jak i wytrawnym czytelnikom, którzy pragną głębszej zadumy i refleksji nad istotą współistnienia.

Bardzo dobra książka. Młoda kobieta, Rosemary, opowiada o swoim życiu w teraźniejszość wplatając urywki wspomnień.
Lekki, czasem zaczepny język powieści w zderzeniu z ważnymi problemami sprawia, że opowieść wciąga czytelnika w wir zdarzeń.
Polecam książkę wszystkim. Jedni skupią się na historii dziewczyny i jej rodziny, inni zagłebią w psychologiczne, naukowe, a nawet i...

Cudownie napisana historia. Opis codzienności, który nie nuży a zaciekawia.

Cudownie napisana historia. Opis codzienności, który nie nuży a zaciekawia.

Nie powinnam czytać zapowiedzi. Oczekiwałam zbyt wiele a otrzymałam wizję przyszłości, którą sama mogłam przewidzieć.

Nie powinnam czytać zapowiedzi. Oczekiwałam zbyt wiele a otrzymałam wizję przyszłości, którą sama mogłam przewidzieć.

Czasem książki nie powinny mieć kontynuacji. Zniknęła magia Shantarama. Czytając często traciłam wątek myśląc o czymś innym. Nudna, proste dialogi, bohaterowie stracili swój indywidualizm i zlali się w jedno, a niezdecydowanie Lina czy kocha czy nie kocha infantylne.

Czasem książki nie powinny mieć kontynuacji. Zniknęła magia Shantarama. Czytając często traciłam wątek myśląc o czymś innym. Nudna, proste dialogi, bohaterowie stracili swój indywidualizm i zlali się w jedno, a niezdecydowanie Lina czy kocha czy nie kocha infantylne.

Awanturnicza powieść z odrobiną romantyzmu, którą najlepiej charakteryzują słowa głównego bohatera: Moja historia jest długa i pełna różnych zwrotów. Byłem rewolucjonistą, który zgubił ideały w heroinie, filozofem, który utracił moralność w zbrodni i poetą, którego dusza przepadła w więzieniu o zaostrzonym rygorze.
Autor czytelnika trzyma w napięciu, wzrusza a czasami śmieszy. Czytając myślałam, że autor ma ogromną wyobraźnię, dopóki nie przeczytałam biogramu pisarza. Powieść jest oparta na wątkach autobiograficznych. Czuje się w książce autentyzm opisanych sytuacji, niczego nie jest za dużo, ani za mało. Każdy bohater, zdarzenie, uczucie jest opisane bardzo plastycznie. Historia układa się w niesamowitą całość. Lin-Shantaram na swojej drodze spotyka wielu ciekawych ludzi. Doskonale zostały oddane ich różnorodne charaktery, nie tylko przez opis ich wyglądu, ale przede wszystkim przez świetne dialogi.
W książce znajdziemy też rozważania filozoficzne, rady dotyczące postępowania w trudnych chwilach. Tym czasami przypominała mi Alchemika Paulo Ceolho. Jak żyć? W zgodzie ze sobą i własnym sumieniem. Tak, jak Shantaram.

Awanturnicza powieść z odrobiną romantyzmu, którą najlepiej charakteryzują słowa głównego bohatera: Moja historia jest długa i pełna różnych zwrotów. Byłem rewolucjonistą, który zgubił ideały w heroinie, filozofem, który utracił moralność w zbrodni i poetą, którego dusza przepadła w więzieniu o zaostrzonym rygorze.
Autor czytelnika trzyma w napięciu, wzrusza a czasami...