Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Teksty z tej książki nigdy nie powinny wyjść poza blogową notkę. Nuda, nuda, nuda a na dodatek kompletnie nieśmieszna. Książka o niczym i do niczego nie potrzebna. Jeśli ktoś potrzebuje trochę lekkiej rozrywki to znajdzie się tysiąc lepszych pozycji, a nawet cerowanie skarpet na szklance wydaje mi się ciekawszym zajęciem. Jedyny plus tego tworu jest taki, że szybko się czyta i jest krótka.

Teksty z tej książki nigdy nie powinny wyjść poza blogową notkę. Nuda, nuda, nuda a na dodatek kompletnie nieśmieszna. Książka o niczym i do niczego nie potrzebna. Jeśli ktoś potrzebuje trochę lekkiej rozrywki to znajdzie się tysiąc lepszych pozycji, a nawet cerowanie skarpet na szklance wydaje mi się ciekawszym zajęciem. Jedyny plus tego tworu jest taki, że szybko się...

Przeczytałam wiele pochlebnych recenzji i zachwytów nad tą książką i zapragnęłam ją przeczytać. Niestety nie jestem w stanie ich podzielić. Książka jest poprawna, czyta się ją w miarę ok. Wydaje mi się jednak kompletnie odrealniona, a postać Juda kompletnie przekombinowana. Nowego Jorku tutaj nie ma jako miasta, czterech przyjaciół tutaj nie ma. Jest jeden główny bohater na którym skupia się uwaga wszystkich. Hołubią go niesamowicie za jakieś wspaniałe cechy, które niby posiada ale moim zdaniem autorka nie pozwala nam ich poznać. Tylko o nich wspomina ustami innych bohaterów. Za to doskonale możemy zobaczyć Juda jako egoistę, tchórza, uciekiniera i wielki kłąb lęków, które go niszczą. Osobę, która nie chce się zmienić tylko uciekać na skróty. Bardziej mnie drażniła ciągłym przepraszaniem za wszystko niż budziła współczucie. A w pracy się go bali, co za dwulicowość. Nie była to książka dla mnie.

Przeczytałam wiele pochlebnych recenzji i zachwytów nad tą książką i zapragnęłam ją przeczytać. Niestety nie jestem w stanie ich podzielić. Książka jest poprawna, czyta się ją w miarę ok. Wydaje mi się jednak kompletnie odrealniona, a postać Juda kompletnie przekombinowana. Nowego Jorku tutaj nie ma jako miasta, czterech przyjaciół tutaj nie ma. Jest jeden główny bohater na...

Dobrze, że wypożyczyłam tę książkę bo plułabym sobie w brodę gdybym ją kupiła (a nie jest tania!). 500 stron o niczym, nuda, nuda, nuda. Tutaj chcę dodać, że uwielbiam fantastykę a pierwsze książki o Mordimerze bardzo mi się podobały. Książka niby ma jakąś fabułę ale rozwleczoną niemiłosiernie i nudną jak flaki z olejem. Przyznam się bez bicia, że od jakichś 60-70% już praktycznie nie czytałam opisów (nic nie wnoszących tak swoją drogą, w tym długich i głupich przemyśleń głównego bohatera) tylko same dialogi a i tak poległam i poddałam się na epilogu (zawsze kończę książkę nawet jak jest słaba ale tutaj już to miałam gdzieś, chciałam się uwolnić od tego tworu). Głównym minusem w tym przypadku jest fabuła. Gdyby ją potraktować kompaktowo to mogłoby z tego wyjść zgrabne opowiadanie. Niestety autor nie doszedł do podobnych wniosków. Większą część całej historii zajmują pogawędki Mordimera z van Dijkiem o sprawach totalnie nie związanych z demonami. A czy czytając przygody inkwizytora nie chcemy właśnie czytać o jego przygodach z demonami? Chcemy! Tutaj zajmuje to może jakieś 10% książki. Tak, 10%, reszta to bezsensowne pierdololo. Opis i spotkanie z Kościanym Galeonem czy pozbycie się Berithiego to jakiś śmiech na sali. Potraktowane kompletnie po macoszemu i "na odwal się" aby wrócić do tego, że van Dijk chce rozwieść się z żoną. Ale co mnie to obchodzi co ten cymbał chce zrobić (postać swoją drogą jest bardzo miałka i nijaka)? Dlaczego nie ma więcej wyjaśnień czym jest Galeon, przed kim ucieka Berithi, kim jest kobieta w płaszczu? Nic z tych rzeczy, lepiej się zająć opisem jak Mordimer je, pije, fantazjuje i oczywiście snuje swoje przemyślenia, które zrobiły się już kompletnie nudne i pretensjonalne. Mogłabym tu jeszcze wylewać wiadra gorzkich żali ale podsumuję: uwaga straszne kupsko, trzymać się od tego z daleka!

Dobrze, że wypożyczyłam tę książkę bo plułabym sobie w brodę gdybym ją kupiła (a nie jest tania!). 500 stron o niczym, nuda, nuda, nuda. Tutaj chcę dodać, że uwielbiam fantastykę a pierwsze książki o Mordimerze bardzo mi się podobały. Książka niby ma jakąś fabułę ale rozwleczoną niemiłosiernie i nudną jak flaki z olejem. Przyznam się bez bicia, że od jakichś 60-70% już...