Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opinia odnosi się do Sekretnego życia pszczół oraz Kodeksu Samanty. Jako, że są to zredagowane wersje książek ciężko mi mówić o całościach, jednak to, co przeczytałam bardzo mi się spodobało. Kodeks jest opowieścią dla mnie dość mało realistyczną, jednak taką pewnie miał być. Mimo wszystko to opowieść sympatyczna, zabawna, romantyczna więc dobra dla każdej kobiety chcącej oderwać się od szarej bądź po prostu - codzienności. Sekretne życie pszczół za to - jest miodem (balsamem) dla duszy. Wyniosłam z niej wiele mądrości dla siebie, wypłakałam wiele chusteczek i na pewno sięgnę do oryginalnej, pełnej lektury. Polecam!

Opinia odnosi się do Sekretnego życia pszczół oraz Kodeksu Samanty. Jako, że są to zredagowane wersje książek ciężko mi mówić o całościach, jednak to, co przeczytałam bardzo mi się spodobało. Kodeks jest opowieścią dla mnie dość mało realistyczną, jednak taką pewnie miał być. Mimo wszystko to opowieść sympatyczna, zabawna, romantyczna więc dobra dla każdej kobiety chcącej...

Książka niezwykle ciekawa, wyważona, obiektywnie przedstawia fakty z życia McCandlessa a jednocześnie nie nudzi, ukazuje jego osobowość, ideologiczne postawy, wprowadza nas w przeżycia ludzi, którzy przywiązali się do tego niezwykłego chłopaka. Chłopaka, który ujmował każdego inteligencją, ciepłem pomimo, iż sam nie żądał od ludzi niczego...

Książka niezwykle ciekawa, wyważona, obiektywnie przedstawia fakty z życia McCandlessa a jednocześnie nie nudzi, ukazuje jego osobowość, ideologiczne postawy, wprowadza nas w przeżycia ludzi, którzy przywiązali się do tego niezwykłego chłopaka. Chłopaka, który ujmował każdego inteligencją, ciepłem pomimo, iż sam nie żądał od ludzi niczego...

Opowieść Arnhild Louveng jest niesamowita. To pierwsza rzecz, którą można o niej powiedzieć. Co paradoksalne - sama autorka za osobę niesamowitą wcale się nie uważa. Wręcz przeciwnie - poprzez sposób w jaki opowiada o swoich zmaganiach ze schizofrenią oraz samą treść tej historii pokazuje nam, czytelnikom, ludziom, których zainteresował temat choroby psychicznej, pośród których nieraz prawdopodobnie są i profesjonaliści zajmujący się nią na co dzień, że jest ona, Arnhild, zwykłym człowiekiem. Pomimo niezwykłych doświadczeń, nie raz traumatycznych. Tak, w sposób zarówno pośredni, jak i bezpośredni, chce aby traktowano wszystkich pacjentów schizofrenicznych. Co najbardziej dla mnie przejmujące - pokazuje jak cienka linia przebiega pomiędzy stanem, który jest chorobą a tym, który jeszcze, albo już nią nie jest. Efekt ten jest wzmocniony samą świadomością, że historię tej choroby opowiada autorka z perspektywy osoby zdrowej. A dokładniej - tej która na schizofrenię zapadła, która ją przeszła i która wyzdrowiała. I obecnie jest magistrem psychologii oraz daje liczne wykłady. Jest osobą zupełnie świadomą tego, czego doświadczyła, z czym się spotkała. Z czym? Z mgłą, z wilkami - z samotnością, z lękami; Z odrzuceniem, ze wsparciem, ze strachem, z nadzieją, z obojętnością, z pomocą, z przemocą, ze zrozumieniem...Czy wyobrażasz sobie, że tak trudne i zagmatwane może być życie nastolatki, a później dorosłej kobiety? Otóż - może być. Tej jednej, która wygrała szczęśliwe życie. I wielu innych, o których nic nie wiemy.

Opowieść Arnhild Louveng jest niesamowita. To pierwsza rzecz, którą można o niej powiedzieć. Co paradoksalne - sama autorka za osobę niesamowitą wcale się nie uważa. Wręcz przeciwnie - poprzez sposób w jaki opowiada o swoich zmaganiach ze schizofrenią oraz samą treść tej historii pokazuje nam, czytelnikom, ludziom, których zainteresował temat choroby psychicznej, pośród...