Cytaty
Człowieka motywuje nie szacunek, lecz strach. To na nim buduje się imperia i za jego sprawą wszczyna rewolucje. W tym tkwi sekret wielkich ludzi. Kiedy ktoś się ciebie boi, zniszczysz go, zmiażdżysz, a w efekcie on zawsze obdarzy cię szacunkiem. Prymitywny strach jest upajający, wszechogarniający, wyzwalający. Zawsze silniejszy od szacunku. Zawsze.
Na to nie ma żadnych tabletek. Na to pomaga jedynie czas. Złamana dusza musi się zrosnąć, tak samo jak zrastają się połamane kości...
(...) jeśli musisz zadać ból, niech będzie to ból przemożny, dojmujący, tak żeby tamten wiedział, że zawsze możesz skrzywdzić go znacznie bardziej niż on ciebie.
Ludzie często w nocy mają zupełnie inne emocje niż rano. Nie mówiąc o postanowieniach.
Co się robi z miłością do kogoś, kogo już nie ma? Co robić z taką zbyteczną miłością? Należy ją zwalczać? Ignorować? Oddać komuś innemu?
Nie ogarniałam ich rozumowo – tych pięćdziesięciu lat z okładem wlokących się przede mną, lat, które będę musiała przeżyć bez ciebie. Czym miałabym je wypełnić? To mi się wydawało takie okrutne, że jestem taka zdrowa, taka żywa, taka najwyraźniej niezniszczalna, gdy tymczasem twoje życie zostało z taką łatwością przerwane, i to za sprawą ślepego trafu.
Kłopot polegał na tym, że człowiekowi szybko się nudzi, gdy każdy kolejny dzień jest świętem.
Na razie na mnie nie patrz. Jestem jeszcze chora, anemiczna i chuda, podobna do robaka. Ale niedługo wyzdrowieją i stanę się zupełnie inna. Motyl też najpierw jest robakiem. Wyrosnę i będę ładna jak motyl. Nie tylko ładna, ładnych jest dużo. Będę silna i mądra. Będę ci we wszystkim pomagać i stanę się niezbędna. Nie będziesz mógł się beze mnie obejść. Teraz też jestem ci potrze...
Rozwiń