Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałem. Jeden fragment u Tatarkiewicza mówi to samo co 180 stron tej książki. Nie wiem więc, czy warto namawiać do przeczytania.Ale faktem jest, że czyta się lekko i przyjemnie.

Przeczytałem. Jeden fragment u Tatarkiewicza mówi to samo co 180 stron tej książki. Nie wiem więc, czy warto namawiać do przeczytania.Ale faktem jest, że czyta się lekko i przyjemnie.

Nie jest to wg mnie nowe spojrzenie na historię tamtych lat. Książka wpisuje się w ostatnio modny nurt samobiczowania.

Nie jest to wg mnie nowe spojrzenie na historię tamtych lat. Książka wpisuje się w ostatnio modny nurt samobiczowania.

Ktoś mądrzejszy ode mnie powiedział: "doskonała zabawa konwencją". Pewnie można i tak.
Pamiętam , że w piaskownicy próbowałem zamiast jednej babki zrobić dwie połówki. Za każdym razem rozpadały się. I tak jest z tą książką. Rozpada się na (po) każdej stronie. W głowie pozostała kupa piachu.

Ktoś mądrzejszy ode mnie powiedział: "doskonała zabawa konwencją". Pewnie można i tak.
Pamiętam , że w piaskownicy próbowałem zamiast jednej babki zrobić dwie połówki. Za każdym razem rozpadały się. I tak jest z tą książką. Rozpada się na (po) każdej stronie. W głowie pozostała kupa piachu.