Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Typowa opowieść miłosna, lecz ciekawie opowiedziana przez Sparksa. Ciekawie i miło się ją czyta :). Jest przyjemna, ale można się domyślić końca. Nie mniej jednak nie odejmuje jej to uroku ;).

Typowa opowieść miłosna, lecz ciekawie opowiedziana przez Sparksa. Ciekawie i miło się ją czyta :). Jest przyjemna, ale można się domyślić końca. Nie mniej jednak nie odejmuje jej to uroku ;).

Książka być może dość niepozorna, mieszająca się z masą podobnych książek dla nastolatek, lecz zaskoczyła mnie. Ukazuje ona prawdziwe problemy bez owijania w bawełnę. Być może znienawidzimy szkolną dręczycielkę, lecz w miarę zagłębiania się w powieść zobaczymy, iż prześladowca może być jednocześnie ofiarą, a jego ataki wybuchami bezsilności i krzykami o pomoc. Obie bohaterki są w nieciekawej sytuacji rodzinnej, ale tak naprawdę dopiero pod koniec zobaczymy ich prawdziwe twarze oraz kto tak naprawdę był "tym słabym". Wciągająca i dająca do myślenia. Polecam :).

Książka być może dość niepozorna, mieszająca się z masą podobnych książek dla nastolatek, lecz zaskoczyła mnie. Ukazuje ona prawdziwe problemy bez owijania w bawełnę. Być może znienawidzimy szkolną dręczycielkę, lecz w miarę zagłębiania się w powieść zobaczymy, iż prześladowca może być jednocześnie ofiarą, a jego ataki wybuchami bezsilności i krzykami o pomoc. Obie...

Jest to już druga książka, którą przeczytałam tego samego autora i się nie zawiodłam. Michael Morpurgo bardzo dobrze konstruuje akcję tak, że czuje się jakby było się w książce. Te refleksje i opowiadania głównego bohatera są interesujące i o dziwo - jak to bywa w długich monologach - nie nudzą. Autor sprawnie wplata kolejne wydarzenia w ciąg opowieści tworząc ciekawą, spójną całość. W każdym razie zaliczam ją do moich ulubionych książek ;). Mimo, że może się wydawać, iż jest to książka głównie dla młodszych czytelników sądzę, że nadaje się dla każdego :). Polecam !

Jest to już druga książka, którą przeczytałam tego samego autora i się nie zawiodłam. Michael Morpurgo bardzo dobrze konstruuje akcję tak, że czuje się jakby było się w książce. Te refleksje i opowiadania głównego bohatera są interesujące i o dziwo - jak to bywa w długich monologach - nie nudzą. Autor sprawnie wplata kolejne wydarzenia w ciąg opowieści tworząc ciekawą,...