Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ach, muzyka[...] To magia większa od wszystkiego, co my tu robimy!

Ach, muzyka[...] To magia większa od wszystkiego, co my tu robimy!

Ostatecznie, dla należycie zorganizowanego umysłu, śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.

Ostatecznie, dla należycie zorganizowanego umysłu, śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.

Ostatecznie żyjemy po to, aby zapewniać rozrywkę sąsiadom i sami ich wyśmiewać.

Ostatecznie żyjemy po to, aby zapewniać rozrywkę sąsiadom i sami ich wyśmiewać.

Jesteś jak te psy, te niechciane, które przez całe życie są źle traktowane. Kopiesz je i kopiesz, a one wciąż wracają, wciąż płaszczą się i merdają ogonem. Proszą, błagają. Mają nadzieję, że tym razem zrobią coś dobrze i wreszcie je pokochasz. Taka właśnie jesteś, prawda Rach? Jesteś psem.

Jesteś jak te psy, te niechciane, które przez całe życie są źle traktowane. Kopiesz je i kopiesz, a one wciąż wracają, wciąż płaszczą się i merdają ogonem. Proszą, błagają. Mają nadzieję, że tym razem zrobią coś dobrze i wreszcie je pokochasz. Taka właśnie jesteś, prawda Rach? Jesteś psem.

Jeśli ktoś nas zdradza, wiemy jakie słowa wypowiedzieć; gdy umiera ukochana osoba, wiemy, jakie słowa wypowiedzieć. Jeśli chcemy odegrać ogiera, cwaniaczka albo głupka, wiemy, jakie słowa wypowiedzieć. Wszyscy korzystamy z tego samego wyświechtanego scenariusza. W tych czasach bardzo trudno być osobą, po prostu prawdziwą, rzeczywistą osobą, a nie zbiorem cech charakteru wybranych z pojemnego automatu z charakterami.

Jeśli ktoś nas zdradza, wiemy jakie słowa wypowiedzieć; gdy umiera ukochana osoba, wiemy, jakie słowa wypowiedzieć. Jeśli chcemy odegrać ogiera, cwaniaczka albo głupka, wiemy, jakie słowa wypowiedzieć. Wszyscy korzystamy z tego samego wyświechtanego scenariusza. W tych czasach bardzo trudno być osobą, po prostu prawdziwą, rzeczywistą osobą, a nie zbiorem cech charakteru wybrany...

O ile łatwiejsze musiało być życie zazdrosnych pijaczek przed epoką mejli, esemesów i komórek, przed inwazją całej tej elektroniki i śladów, które za sobą zostawiają.

O ile łatwiejsze musiało być życie zazdrosnych pijaczek przed epoką mejli, esemesów i komórek, przed inwazją całej tej elektroniki i śladów, które za sobą zostawiają.

-Akurat.Nie pozwolę, żeby odwoził cię do domu zupełnie obcy człowiek.A jeśli zacznie się do ciebie dobierać? -Oby!Jest fajny!

-Akurat.Nie pozwolę, żeby odwoził cię do domu zupełnie obcy człowiek.A jeśli zacznie się do ciebie dobierać? -Oby!Jest fajny!

Nie rozumiem, dlaczego niby to ma być komplement, że ktokolwiek może cię polubić.

Nie rozumiem, dlaczego niby to ma być komplement, że ktokolwiek może cię polubić.

- Nie mów mi, co mam robić! Nie jestem twoją własnością! Odwrócił się z twarzą wykrzywioną gniewem, podszedł do łóżka, oparł ręce na materacu i się nachylił. - Ale ja jestem twoją!!! - Żyły wystąpiły mu na szyi, kiedy to wykrzyczał. Z kamienną twarzą napotkałam jego wzrok. Spojrzał na moje usta, dysząc ciężko. - Należę do ciebie... - wyszeptał.

- Nie mów mi, co mam robić! Nie jestem twoją własnością! Odwrócił się z twarzą wykrzywioną gniewem, podszedł do łóżka, oparł ręce na materacu i się nachylił. - Ale ja jestem twoją!!! - Żyły wystąpiły mu na szyi, kiedy to wykrzyczał. Z kamienną twarzą napotkałam jego wzrok. Spojrzał na moje usta, dysząc ciężko. - Należę do ciebie... - wyszeptał.

Kiedy poznajesz kogoś od podszewki, Nello... kiedy przejrzysz urocze gesty, uśmiechy... i ujrzysz ten żałosny strach, który kryje się w każdym z nas... wtedy pozostaje tylko wybaczać. Wszyscy rozpaczliwie tego potrzebujemy.

Kiedy poznajesz kogoś od podszewki, Nello... kiedy przejrzysz urocze gesty, uśmiechy... i ujrzysz ten żałosny strach, który kryje się w każdym z nas... wtedy pozostaje tylko wybaczać. Wszyscy rozpaczliwie tego potrzebujemy.

-To pierwszy krok w dół. W trakcie ewolucji ludzkość osiągnęła szczyt, moment najwyższej chwały, a teraz zaczyna się zjazd. Pierwszy krok powolnego i długiego wymierania. -Dlaczego tak myślisz? Bo co, wszyscy coraz bardziej wariują? -To jest tylko efekt uboczny. Pomyśl. Istnieją dwa poważne symptomy potwierdzające moje słowa. Po pierwsze, ludzie zaczynają jeść to, co nie nadaje się do jedzenia, czyli to, co nie podtrzymuje życia. My akurat dobrze o tym wiemy, prawda? -A po drugie? -Po drugie, ludzkie obyczaje seksualne coraz bardziej oddalają się od swego zasadniczego celu: nie służą reprodukcji, przedłużaniu życia.

-To pierwszy krok w dół. W trakcie ewolucji ludzkość osiągnęła szczyt, moment najwyższej chwały, a teraz zaczyna się zjazd. Pierwszy krok powolnego i długiego wymierania. -Dlaczego tak myślisz? Bo co, wszyscy coraz bardziej wariują? -To jest tylko efekt uboczny. Pomyśl. Istnieją dwa poważne symptomy potwierdzające moje słowa. Po pierwsze, ludzie zaczynają jeść to, co nie nada...