Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka epicka. Nikt, kto lubi fantastykę (ale nie tylko) nie przejdzie obok tej książki obojętnie. Nie może!
Wciągnęła mnie bez reszty. Jest fantastyczna. Polecam!

Książka epicka. Nikt, kto lubi fantastykę (ale nie tylko) nie przejdzie obok tej książki obojętnie. Nie może!
Wciągnęła mnie bez reszty. Jest fantastyczna. Polecam!

O czym jest ta książka?
A więc. Ta książka opowiada o wampirach. Nie o zwykłych wampirach. O wampirach nowej generacji. Co to znaczy, zapytacie? Już mówię. Te Nowe świecą! Są wtedy tak piękne, że trzeba to opisywać przez pół rozdziału. Tak, tak. Główna bohaterka Bella zakochuje się w takim ładnym potworze i nie może oderwac od niego wzroku. Wampiry ze "Zmierzchu" są także ultraszybkie. Do tego wszystkiego dochodzi to, że ( o dziwo! ) są one dobre. Wegetarianie. Piją tylko krew zwierzęcą. No tak, jeśli byłyby złe i zabijali ludzi to po co by to było? Każdy czytelnik nienawidziłby głównych bohaterów. A to bez sensu.
Główny wątek odnosi się do tego, że Bella Swan poznaje przystojnego Edwarda. Zakochuje sie. Odkrywcze bardzo. A później pojawia się znikąd drugi amant Jacob. On też jest niezwykły. Okazuje się, że panna Swan jego też kocha! Zaczyna się odkrywanie tajemnic głównych bohaterów.

Książka jest bardzo schematyczna. Pojawiają się co prawda istoty nierealne, które są inne niż dotychczas, ale co z tego, skoro przez pół książki serwowany jest nam opis prześlicznego Edłorda? Dosłownie.

Nie polecam tej książki jeśli ktoś oczekuje czegoś nowego i ambitnego. Jest to zwykła, czasami nudna historia dwojga lub też trojga nastolatków. Niektórzy z nich posiadają moce. I tylko to może nas zachęcić do czytania. Dziękuję, pozdrawiam ;)

O czym jest ta książka?
A więc. Ta książka opowiada o wampirach. Nie o zwykłych wampirach. O wampirach nowej generacji. Co to znaczy, zapytacie? Już mówię. Te Nowe świecą! Są wtedy tak piękne, że trzeba to opisywać przez pół rozdziału. Tak, tak. Główna bohaterka Bella zakochuje się w takim ładnym potworze i nie może oderwac od niego wzroku. Wampiry ze "Zmierzchu" są...

"Gdy wszyscy wokół kłamią, komu zaufasz?"

Od dawna oglądałam tą książkę. Wiele razy przechodziłam obok niej w Empiku i myślałam czy aby jej nie kupić. Okładka była bardzo ładna, przyciągała wzrok, więc dlaczego nie? Zwlekałam, zwlekałam, aż w końcu zakupiłam egzemplarz. Od razu wzięłam się za czytanie. Tak bardzo mnie wciągnęła, że już trzeciego dnia została przeze mnie cała przeczytana. Czyta się ją bardzo szybko i lekko. Wciąga nas w swoje sidła już od pierwszego rozdziału. A teraz krótko o czym ona jest.

Książka zaczyna się w momencie wybryków głównej bohaterki-Allie. Łapie ją policja i jej świat legnie w gruzach. Do tego jeszcze jej ukochany brat zaginął. Rodzice postanawiają wysłać ją do elitarnej szkoły z internatem. Do Akademii Cimmeria.

Ta szkoła została tak świetnie opisana, że od razu się w niej zakochałam. Ten budynek przypomina mi trochę Hogwart, który zawsze otacza hałas uczniów i czuje się rodzinną atmosferę. Zbudowany w stylu gotyckim, z ciemnoczerwonej cegły zamek, bo inaczej tego nazwać nie można. Zapiera dech w piersiach gdy czytamy o Akademii. Do tego stoi na skąpanym w słońcu leśnym wzgórzu, czyli piękne widoki, a do nich mam sentyment, bo uwielbiam pejzaże i otaczającą nas przyrodę :D Właśnie do Cimmerii chciałabym chodzić na zajęcia. Bo wbrew pozorom, odbywają się tam normalne lekcje. Bo to przecież zwykła szkoła, tylko tyle, że posiada swoje tajemnice i sekrety, które nie mogą zostać ujawnione.

Uczniowie to w większości bogate dzieci wpływowych rodziców. Panują tutaj dziwne zasady, a każdy nastolatek, nawet ten najbogatszy, musi się do nich dostosować. Inaczej czeka go kara, taka jak czyszczenie grobów lub zagrabianie liści. Przecież to wszystko normalne, prawda? A jednak, pewnego dnia dochodzi do morderstwa. Allie zdaje sobie wtedy sprawę, że musi odkryć o co w tym wszystkim chodzi, kim tak naprawdę jest jej rodzina i jaką skrywa historię. Czy pomoże jej w tym przystojny Sylvain, a może outsider Carter?

Oczywiście pojawia się tutaj także wątek miłosny. Jest to trójkąt Carter-Allie-Sylvain. No, ale czym by była książka bez takiego wątku? :) Jest on dobrze poprowadzony, więc nie jest schematyczny, jak to się zdarza w niektórych książkach.

Co do postaci, to wywarły na mnie dobre wrażenie. Allie nie jest chodzącym ideałem, ma swoje wady i zalety, które sama widzi. Carter też niczego sobie. Prosty nastolatek o wspaniałej duszy, a także bardzo inteligentny. Sylvain to romantyk, przynajmniej takie odniosłam wrażenie, który zabiega o względy Allie. Mówi ze swoim lekkim akcentem, co jest cudowne. Jest bardzo przystojny, pomocny ale także, jak się później okazuje bardzo nachalny i dążący do celu za wszelką cenę. Pokochałam szczególnie postać dyrektorki szkoły-Isabelle. Jest ona naprawdę troskliwą osoba. Gdy czytałam Wybranych widziałam w niej swoją mamę. Tak samo cierpliwa i pomocna. Bardzo ciepła osoba, która jak chyba każdy także ma swoje problemy, które nie dotyczą tylko jej samej, ale także uczniów i jej szkoły, za którą gotowa by była poświęcić życie.

Przed "Wybranymi" czytałam książki fantastyczne. Wampiry, wilkołaki i tym podobne. Książka pani Daugherty była bardzo miłą odmianą. Nie posiadały typowych elementów fantastyki, lecz tylko drobne wzmianki, które później zostawały w realistyczny sposób wyjaśnione. Nie było ich dużo, wręcz przeciwnie.

Książka jest naprawdę godna polecenia, a u mnie trafia do listy ulubionych tytułów do których jeszcze nie raz powrócę. Moja ogólna ocena: 8/10

"Gdy wszyscy wokół kłamią, komu zaufasz?"

Od dawna oglądałam tą książkę. Wiele razy przechodziłam obok niej w Empiku i myślałam czy aby jej nie kupić. Okładka była bardzo ładna, przyciągała wzrok, więc dlaczego nie? Zwlekałam, zwlekałam, aż w końcu zakupiłam egzemplarz. Od razu wzięłam się za czytanie. Tak bardzo mnie wciągnęła, że już trzeciego dnia została przeze mnie...