Cytaty
Ralf płakał nad kresem niewinności, ciemnotą ludzkich serc i upadkiem w przepaść szczerego, mądrego przyjaciela, zwanego Prosiaczkiem.
Ludzie dorastają, dorastają i porzucają dzieci, którymi byli.
Wyglądało to beznadziejnie, przepraszam, ale taka prawda, na pewno nie było to miejsce, w którym by warto żyć, a co dopiero umierać.