Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Ja tęskniłem za tobą co godzinę. Wiesz, co było najgorsze? To mnie całkowicie zaskoczyło. Łapałem się na tym, że idę cię poszukać, bez żadnego powodu, z przyzwyczajenia, bo zobaczyłem coś, o czym chcę ci powiedzieć, albo chciałem usłyszeć twój głos. A potem zdawałem sobie sprawę, że ciebie już nie ma, i za każdym razem było tak, jakby ktoś ciosem w splot słoneczny pozbawił mnie tchu. Ryzykowałem dla ciebie życie. Przeszedłem dla ciebie pół Ravki i zrobiłbym to po raz drugi, i trzeci, i czwarty, byle z tobą być, głodować z tobą i zamarzać z tobą, i słuchać, jak codziennie narzekasz na twardy ser. Więc nie mów, że nie powinniśmy być razem. Przepraszam, że potrzebowałem tak dużo czasu, żeby to dostrzec, Alino, ale teraz naprawdę cię widzę.

-Ja tęskniłem za tobą co godzinę. Wiesz, co było najgorsze? To mnie całkowicie zaskoczyło. Łapałem się na tym, że idę cię poszukać, bez żadnego powodu, z przyzwyczajenia, bo zobaczyłem coś, o czym chcę ci powiedzieć, albo chciałem usłyszeć twój głos. A potem zdawałem sobie sprawę, że ciebie już nie ma, i za każdym razem było tak, jakby ktoś ciosem w splot słoneczny pozbawił mni...

Ile naszego głębokiego nieszczęścia wynika z tej nieobecności, z kompulsywnego dopisywania komentarza do tego, co rzeczywiście zachodzi w danym momencie? Ile procent krzywdy, której poczucie nosimy, wyrządzamy sobie własnoręcznie?

Ile naszego głębokiego nieszczęścia wynika z tej nieobecności, z kompulsywnego dopisywania komentarza do tego, co rzeczywiście zachodzi w danym momencie? Ile procent krzywdy, której poczucie nosimy, wyrządzamy sobie własnoręcznie?

Wiedli zwyczajne życie pełne zwyczajnych rzeczy - o ile można tak powiedzieć o miłości.

Wiedli zwyczajne życie pełne zwyczajnych rzeczy - o ile można tak powiedzieć o miłości.