Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mistrzostwo! Najpierw zakochałam się w filmie, potem moje uczucie wzrastało wraz z każdą przeczytaną kartką tej książki. Zdecydowanie kiedyś do niej wrócę!

Mistrzostwo! Najpierw zakochałam się w filmie, potem moje uczucie wzrastało wraz z każdą przeczytaną kartką tej książki. Zdecydowanie kiedyś do niej wrócę!

Jeju zauroczyłam się w tej książce. Zauroczyłam się w jej bohaterach, jej klimacie, jej smutnej historii... Teoretycznie nic nadzwyczajnego. Typowa historia dwójki młodych, chorych osób które się w sobie zakochują, po czym jedno z nich umiera. Jednak! W swój sposób, losy owych młodych, zakochanych wyróżniają na tle innych.
Jest tutaj Hazel, dziewczyna chora na raka płuc, która radzi sobie ze stresem, na okrągło czytając jedną i tą samą książkę opowiadającą również o raku. Jest jedynaczką, która ma osobliwe podejście do swojej choroby jak również do całego świata.
Odosobniona, sceptyczna, realistka aż do granic poznaje pewnego dnia, Augustusa. Gus jest w jej wieku, stracił nogę, lecz mimo wszystko nie stracił pogody ducha. Pozytywny, wygadany, czarujący, inteligentny od pierwszego wejrzenia zakochał się w Hazel, mimo ich rażącej różnicy charakterów.
Oboje mimo, iż tak odmienni, zdobyli moją sympatię. Ona za twarde stanie na ziemi, a on za swój optymizm, który był jednocześnie jego siłą i promykiem w całym tym ich związku.
I jest moment w którym książka zaskakuje. Zaskakuje i to niesamowicie, bo chyba nie tylko ja od samego początku myślałam że to właśnie ONA umrze prawda? A tu nastąpił zwrot akcji. W tym momencie Gus dostał nawrotu, a powieść stała się aż niemożliwe smutna. Jednak dawno nie czytałam czegoś tak smutnego, a jednocześnie tak uzależniającego. Zdecydowanie będę wracać do "Gwiazd naszych wina"

Jeju zauroczyłam się w tej książce. Zauroczyłam się w jej bohaterach, jej klimacie, jej smutnej historii... Teoretycznie nic nadzwyczajnego. Typowa historia dwójki młodych, chorych osób które się w sobie zakochują, po czym jedno z nich umiera. Jednak! W swój sposób, losy owych młodych, zakochanych wyróżniają na tle innych.
Jest tutaj Hazel, dziewczyna chora na raka płuc,...

Ocenę dałam bardzo dobrą. I mimo, iż stawia to w dziwnym świetle inne książki, które mają o niebo lepszy język, a ocenę taką samą, to jednak inaczej nie mogłam zrobić. Bo chodzi tutaj o historie. Sama historia jest niezwykła. Nie wybitna, ale ma w sobie coś.. nowego!
Styl pisania, klimat- przypomina mi to trochę "Igrzyska śmierci". Nawet w noc po przeczytaniu "Niezgodnej" miałam sen, w którym "W pierścieniu ognia" i tamtejsza arena były połączone ze światem Tris : > Dziwne to było wrażenie nie powiem. I życie było tam... ciężkie ;)
Co do bohaterów... WYJĄTKOWO, główna bohaterka nie drażniła mnie tak bardzo, jak w przypadku chociażby właśnie "Igrzysk śmierci".
Tris była dziewczyną, która wychowana w bardzo... bezinteresownym i dobroczynnym środowisku <cokolwiek to znaczy> z czasem zaczęła wątpić w przynależność do swojej frakcji. Dziewczyna się zagubiła, nie wiedząc jaka jest jej prawdziwa natura, czyli natura niezgodnej, i tym samym dokonała najodważniejszego wyboru w swoim życiu i zmieniła całe swoje otoczenie. Bohaterka nie udawała nieustraszonej, miała lęki, bała się jak każdy i przeżywała wszystko jak normalna nastolatka. Jednak potrafiła się wziąć w garść i popracować nad sobą, za co wielki szacunek! Nikt specjalnie jej też nie pomagał... Tam każdy musiał radzić sobie sam, a ona dała radę. Tak, zdecydowanie wzbudza we mnie sympatię.
A Czwórka? Ha! Generalnie super chłopak! Mimo ciężkiej przeszłości, mimo próby odgrodzenia się od ludzi, zbliżył się do Tris i otworzył przed nią, co było bardzo urocze :)
Więcej jednak nie mogę za bardzo o nim powiedzieć bo jest to postać troszkę przewidywalna (póki co!). Być może później mnie jeszcze zaskoczy bardziej, ale zdecydowanie lubię go już teraz.
Osoby złe i demoniczne jak Eric czy Peter, są złe i demoniczne nie ma co dalej roztrząsać.
Natomiast chciałabym się chwilkę skupić na samych frakcjach i rządach w państwie.
Frakcje. "Frakcja ponad krew". JA się pytam co to za sekciarskie grupy i obyczaje?! Tragedia jakaś! Aż mi się nóż w kieszeni otwierał i łezka w oku kręciła jak czytałam o porządku świata ustanowionym na 5 cechach: Uczciwości <teoretycznie prowadzącej do sprawiedliwości i prawości, jednak praktycznie wyglądało to troszkę inaczej>, totalitarnym Altruizmie <wcale nie będącym wewnątrz takim idealnym>, Serdeczności <jedynej frakcji wydającej się działać sensownie>, Nieustraszoności <która zagubiła swoje dawne ideały> i Inteligencji <grupie, która zniszczyła cały..."ład" dla zdobycia władzy>.
No powiem, że pomysł pokazania państwa ustawionego na kilku sektach jest niezły. Teoretycznie zamysłem wykorzystania frakcji było stworzenia państwa idealnego, swoistej "utopii". Jednak ta historia ładnie nam pokazała że cokolwiek człowiek by nie zrobił, jak bardzo by się nie starał- nie może dać gwarancji szczęścia, dobrobytu i pomyślności WSZYSTKIM.
Ogólnie? Polecam. Ciekawa historia. :)

Ocenę dałam bardzo dobrą. I mimo, iż stawia to w dziwnym świetle inne książki, które mają o niebo lepszy język, a ocenę taką samą, to jednak inaczej nie mogłam zrobić. Bo chodzi tutaj o historie. Sama historia jest niezwykła. Nie wybitna, ale ma w sobie coś.. nowego!
Styl pisania, klimat- przypomina mi to trochę "Igrzyska śmierci". Nawet w noc po przeczytaniu "Niezgodnej"...