Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy można spełniać marzenia pomimo, gdy rzuca się kłody pod nogi? Laura udowodniła, że można, jeśli się usilnie dąży do realizacji swoich wyznaczonych celów. Pełna odwagi i determinacji nastolatka pokazała, że nie ma rzeczy nie możliwych. Pełny szacunek za osiągnięcie swojego celu!
Książka ma formę dzienniku, w którym Laura opisuje swoje codzienne zmagania na morzu, a także Jej postoje w różnych miejscach. Dość szczegółowo opisuje swoje przeżycia. Książka jest rewelacyjnym kompendium wiedzy na temat żeglarstwa. Minusem jest styl jakim książka jest napisana. Co tu dużo mówić - jest po prostu słaby. Niestety ciężko sobie zobrazować Laury przeżycia.
Polecam serdecznie książkę, gdyż opisana historia jest niesamowita. Laura jest wzorem dla wielu, także i dla mnie, jako sam zapalony podróżnik, może i z czasem żeglarz?

Czy można spełniać marzenia pomimo, gdy rzuca się kłody pod nogi? Laura udowodniła, że można, jeśli się usilnie dąży do realizacji swoich wyznaczonych celów. Pełna odwagi i determinacji nastolatka pokazała, że nie ma rzeczy nie możliwych. Pełny szacunek za osiągnięcie swojego celu!
Książka ma formę dzienniku, w którym Laura opisuje swoje codzienne zmagania na morzu, a...

"Zdarzają się takie momenty w podróży, które nie tylko pamięta się do końca życia, ale przeżywa ciągle na nowo. Krótkie i ulotne chwile nie bycia sobą, a bycia gdzieś daleko, kiedy udaje się dotknąć świata naprawdę".

Powyższy cytat idealnie komponuje się w całość książki i tego co ma nam do zaoferowania. Jest to druga dla mnie książka Tomka Michniewicza, zaraz po "Swoją Drogą", która mnie wciągnęła i nie chciała puścić zanim jej nie dokończę czytać.
Kto będąc małym dzieckiem nie chciał zostać poszukiwaczem skarbów, wypłynąć statkiem w bezkres oceanu, poszukując zaginionych skarbów? Pewnie większość z nas, a na pewno ja. Dla zapalonego podróżnika, który szuka wyzwań i doznać, tego typu podróże są spełnieniem marzeń.
Książka nawiązuje do wielu historii, z różnych części globu. Począwszy od zaginionego skarbu w Wietnamie, hazardzistami z Lav Vegas szukający swoich skarbów, poszukiwacza skarbu z Nowego Meksyku, legendarnej już agencji Mel Fisher's Treasures, kończąc na Afryce i kłusownikach. Jak widać dość spory rozrzut, trzy różne kontynenty i jeden cel - znaleźć skarb.
Tomek posiada rewelacyjne pióro, z łatwością potrafi opisać sytuację, zobrazować i przekazać masę detali. Książkę czyta się z czystą przyjemnością. Świetny papier, wysokiej jakości, dużo pięknych zdjęć, które tylko upiększają dzieło.
Pomimo wielu superlatyw, Tomek w pełni nie podołał tematu. Kilka wątków, szczególnie w Afryce, nie trzyma się fabuły. Nie ma tam poszukiwania skarbów, choć stara się wrzucić ową ideologię w tamtejsze wątki, aby wycisnąć jak najwięcej. Co nie zmienia faktu, że owe historie są rewelacyjne.
"Gorączka. W świecie poszukiwanych skarbów" jest to pozycja godna polecenia. Rewelacyjnie napisana, oryginalna historia i wciągająca. Podtrzymuje moje zdanie, że Tomek jest z jednym z lepszych reportażystów i podróżnikiów w Polsce.

"Zdarzają się takie momenty w podróży, które nie tylko pamięta się do końca życia, ale przeżywa ciągle na nowo. Krótkie i ulotne chwile nie bycia sobą, a bycia gdzieś daleko, kiedy udaje się dotknąć świata naprawdę".

Powyższy cytat idealnie komponuje się w całość książki i tego co ma nam do zaoferowania. Jest to druga dla mnie książka Tomka Michniewicza, zaraz po "Swoją...

Pomyśleć, że nie znałem Tomka Michniewicza wcześniej i z marszu stał się jednym z moich ulubionych reportażystów i podróżników. Wszystko dzięki mojej dobrej koleżanki, która podarowała mi tą książkę w prezencie.
Tomek w "Swoją Drogą" wyszedł z oryginalnym pomysłem, zabrania trzy bliskie jemu osoby w trzy osobne podróże, które miały być rewolucyjne dla ich życia. Swoje dawnego przyjaciela zabrał do Kamerunu, gdzie miał odkryć ukrytą w sobie chęć zmieniania świata, którą zatracił przez lata.
Swoją żonę Mariannę, zabrał w miejsce, które nigdy z własnej woli by nie zabrał, a mianowicie do Arabii Saudyjskiej. Musiała zmierzyć się z zupełnie odmiennym życiem, które odbiegało od europejskich standardów. Życie kobiet w Arabii Saudyjskiej może być trudne, szczególnie dla Europejek, ale czy aby na pewno gorsze?
Ostatnią osobą był jego Ojciec, wielu fan bluesa i jazzu, który został zabrany do Nowego Orleanu oraz tamtejszych okolic, aby doświadczyć miejsca o którym marzył od dziesięcioleci.
Oryginalne podejście do książki, interesujące miejsca, fascynujące opowieści, świetne pióro, piękna oprawa z cudownymi zdjęciami. Można by się przyczepić, że nie został w pełni wypełniony potencjał, za mało autor skupił się na przedstawieniu odwiedzonych miejsc dla nas czytelników. Jednakże nie taka idea była tej książki. Mam podejście ambiwalentne do personalnych przemyśleń autora. Z jednej strony bardzo mi się podoba jego próba zrozumienia odwiedzonych miejsc i poznanych osób, a także głębokie rozmowy ze swoimi kompanami podróży, szczególnie z ojcem, gdzie następuje konflikt pomiędzy dwoma podejściami do życia. Z drugiej strony, Tomek miał wykreowany scenariusz podróż, gdzie nie uwzględnił w pełni, że to nie on jest gwiazdą tych podróż, ale jego towarzysze i oni powinni w pełni doświadczyć swoje podróże, na sposób jaki oni chcą.
Książka jest godna polecenia. Aby to podkreślić, na tyle mnie wciągnęła, że przeczytałem ją dwukrotnie.

Pomyśleć, że nie znałem Tomka Michniewicza wcześniej i z marszu stał się jednym z moich ulubionych reportażystów i podróżników. Wszystko dzięki mojej dobrej koleżanki, która podarowała mi tą książkę w prezencie.
Tomek w "Swoją Drogą" wyszedł z oryginalnym pomysłem, zabrania trzy bliskie jemu osoby w trzy osobne podróże, które miały być rewolucyjne dla ich życia. Swoje...