Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Na pustyni jest się trochę samotnym. - Równie samotnym jest się wśród ludzi.

- Na pustyni jest się trochę samotnym. - Równie samotnym jest się wśród ludzi.

Z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś człowieka, nienawidzimy w jego obrazie czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma.

Z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś człowieka, nienawidzimy w jego obrazie czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma.

Nie pragnąłem przecież nic więcej, niż żyć tym, co samo chciało ze mnie się wydobyć. Czemuż było to tak bardzo trudne?

Nie pragnąłem przecież nic więcej, niż żyć tym, co samo chciało ze mnie się wydobyć. Czemuż było to tak bardzo trudne?

Raz kozie śmierć, raz duszy niebyt.

Raz kozie śmierć, raz duszy niebyt.

Straciłam ochotę do podróży zawstydzona własną wolnością, której zabrakło dla innych.

Straciłam ochotę do podróży zawstydzona własną wolnością, której zabrakło dla innych.

Za to my musimy opłakiwać takich Kenji. Stąd mój gniew. Waleczni młodzi ludzie umierają dla głupiej sprawy, a prawdziwi winowajcy ciągle są wśród nas. Bają się ujawnić, przyznać do odpowiedzialności.

Za to my musimy opłakiwać takich Kenji. Stąd mój gniew. Waleczni młodzi ludzie umierają dla głupiej sprawy, a prawdziwi winowajcy ciągle są wśród nas. Bają się ujawnić, przyznać do odpowiedzialności.

(...) Mó​wić do ko​goś, kto nie ro​zu​mie, to pró​bo​wać otwo​rzyć zamek źdźbłem tra​wy, to kro​ić chleb ga​łąz​ką ba​zy​lii, wkrę​cać ża​rów​kę w pta​sie gniaz​do, wkła​dać dys​kiet​kę mię​dzy dwa kamie​nie. Da​rem​nie.

(...) Mó​wić do ko​goś, kto nie ro​zu​mie, to pró​bo​wać otwo​rzyć zamek źdźbłem tra​wy, to kro​ić chleb ga​łąz​ką ba​zy​lii, wkrę​cać ża​rów​kę w pta​sie gniaz​do, wkła​dać dys​kiet​kę mię​dzy dwa kamie​nie. Da​rem​nie.

(...) Człowiek jest ledwie powodem, dla którego te wszystkie rzeczy znalazły się tutaj, tylko figurą, która przemieszcza rzeczy w czasie i przestrzeni.

(...) Człowiek jest ledwie powodem, dla którego te wszystkie rzeczy znalazły się tutaj, tylko figurą, która przemieszcza rzeczy w czasie i przestrzeni.