Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co tu dużo mówić - autor książki jest zwykłym oszustem i jakakolwiek recenzja jest zbyteczna.

Co tu dużo mówić - autor książki jest zwykłym oszustem i jakakolwiek recenzja jest zbyteczna.

Miał być hit, wyszedł kit.

Czytało się świetnie, było fajnie, aż doszło do końcówki. A w niej dwóch baboli, jednego denerwującego i drugiego iście... Sami wstawcie odpowiedni przymiotnik.

Tym pierwszym jest (BARDZO DROBNY SPOILER), przemilczana rola detektywa Benko, jego koperty i skwitowanie tego fragmentu słowami policjanta "Jest pewna informacja, której jeszcze nie
przekazaliśmy do publicznej wiadomości. I dotyczy
właśnie Samanthy Andretti…". Nie dostajemy wyjaśniającej informacji na żaden z powyższych wątków.

Zaś drugim, oczywiście zakończenie, po którym trzeba biegać po internecie i szukać informacji na temat "co miał autor na myśli?"
Takie chwyty, to dla dzieciaków, które pierwszy raz w życiu wzięły książkę w rękę, nie dla normalnych ludzi.

Miał być hit, wyszedł kit.

Czytało się świetnie, było fajnie, aż doszło do końcówki. A w niej dwóch baboli, jednego denerwującego i drugiego iście... Sami wstawcie odpowiedni przymiotnik.

Tym pierwszym jest (BARDZO DROBNY SPOILER), przemilczana rola detektywa Benko, jego koperty i skwitowanie tego fragmentu słowami policjanta "Jest pewna informacja, której jeszcze...

Książka znakomita.

Na tak ubogim w pozycje szpiegowskie rynku, "Gambit" wygląda kilka razy lepiej, niż przykładowo zachwalane tu i ówdzie pozycje Daniela Silvy (przeczytałem dwie pierwsze i szalu nie było). W zasadzie to zupełnie nieporównywalne rzeczy.

Porywająca historia kilku osób, pełna tragizmu wojennego i powojennego. Dodatkowym atutem są nawiązania do autentycznych wydarzeń historycznych a także takowych postaci - różnego zresztą kalibru.

Około 35 przeczytanych w tym roku książek z cyklu akcja/kryminał/sensacja i właśnie ta najpewniej będzie moją książką roku.

Książka znakomita.

Na tak ubogim w pozycje szpiegowskie rynku, "Gambit" wygląda kilka razy lepiej, niż przykładowo zachwalane tu i ówdzie pozycje Daniela Silvy (przeczytałem dwie pierwsze i szalu nie było). W zasadzie to zupełnie nieporównywalne rzeczy.

Porywająca historia kilku osób, pełna tragizmu wojennego i powojennego. Dodatkowym atutem są nawiązania do...