Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polskie media dawno już przestały kłamać w taki sposób, jak robiła to"Prawda". Dziś kłamią tak, jak robi to "New York Times".

Polskie media dawno już przestały kłamać w taki sposób, jak robiła to"Prawda". Dziś kłamią tak, jak robi to "New York Times".

Na kilka tygodni przed zerwaniem sejmu 1762 r., bo dnia 30 sierpnia 1762 r. umarł w Rykach Stanisław Poniatowski, ojciec. Żołnierz i przyjaciel Karola XII, opisany przez Woltera, współtwórca historii polskiej w pierwszej połowie wieku XVIII, kasztelan krakowski, czyli pierwszy senator Rzeczypospolitej. Kiedy konał, kazał zawołać stolarza i kazał mu robić trumnę w pokoju położonym nad sypialnią, w której leżał. Wsłuchiwał się w odgłosy młotka tego stolarza i kiedy ich słychać nie było, posyłał robotę nad trumną przyśpieszyć. I w tym wsłuchiwaniu się w młotek klecący trumnę i w tym przyśpieszeniu roboty nad trumną przez ojca ostatniego naszego króla jest coś niezwykle symbolicznego i sugestywnego.

Na kilka tygodni przed zerwaniem sejmu 1762 r., bo dnia 30 sierpnia 1762 r. umarł w Rykach Stanisław Poniatowski, ojciec. Żołnierz i przyjaciel Karola XII, opisany przez Woltera, współtwórca historii polskiej w pierwszej połowie wieku XVIII, kasztelan krakowski, czyli pierwszy senator Rzeczypospolitej. Kiedy konał, kazał zawołać stolarza i kazał mu robić trumnę w pokoju położon...

Zastanawiam się, jak będę mógł zachować swoją „osobowość” tutaj, wśród ludzi nie mających pojęcia, kim jestem, co myślę, co napisałem. Ludzi, z którymi nie mogę dyskutować, wobec których wolno mi wypowiadać jakiekolwiek opinie, nawet sprzeczne z tym, co myślę. Z wyjątkiem D. i panny Kramrisch tak naprawdę nie ma tu nikogo, z kim mógłbym dyskutować. Mówię często, ale do ludzi, z którymi nie muszę być sobą. Żadnego przymusu, znikąd. „Osobowość’ zachowujemy, wypowiadając określone opinie i utwierdzając się w nich, w środowiskach i okolicznościach podobnych. Tu nie ma nikogo, kto by wiedział, co powiedziałem wczoraj. Jest to niebezpieczna zachęta do sprzeczności.

Zastanawiam się, jak będę mógł zachować swoją „osobowość” tutaj, wśród ludzi nie mających pojęcia, kim jestem, co myślę, co napisałem. Ludzi, z którymi nie mogę dyskutować, wobec których wolno mi wypowiadać jakiekolwiek opinie, nawet sprzeczne z tym, co myślę. Z wyjątkiem D. i panny Kramrisch tak naprawdę nie ma tu nikogo, z kim mógłbym dyskutować. Mówię często, ale do ludzi, z...

Jak zauważył Eli, każda samopowielająca się organizacja, która złożyła pieniądze na pięć lub sześć procent na trzy lub cztery stulecia, zdobędzie w końcu na własność całe kontynenty.

Jak zauważył Eli, każda samopowielająca się organizacja, która złożyła pieniądze na pięć lub sześć procent na trzy lub cztery stulecia, zdobędzie w końcu na własność całe kontynenty.

Wreszcie, pełen rozpaczy, uświadomiłem sobie, że żyję w świecie, gdzie dwa odłamy lunatyków walczą o kontrolę nad domem wariatów.

Wreszcie, pełen rozpaczy, uświadomiłem sobie, że żyję w świecie, gdzie dwa odłamy lunatyków walczą o kontrolę nad domem wariatów.

Dla samego Dekkereta, podobnie jak dla innych mieszkańców Majipooru, sny były centrum egzystencji - uspokajały, dodawały odwagi, uczyły, wyjaśniały, nagradzały i karały, a na tym bynajmniej nie kończyły się ich funkcje. Od urodzenia uczono dzieci, jak przygotowywać umysł na przyjęcie snów, jak je śnić i zapamiętywać, jak interpretować je we śnie i na jawie.. Każdemu obywatelowi Majipooru towarzyszyła w życiu Pani z Wyspy Snu, pomagająca tłumaczyć działania duszy i za pośrednictwem swych przesłań przemawiająca bezpośrednio do miliardów istot żyjących na tej gigantycznej planecie.

Dla samego Dekkereta, podobnie jak dla innych mieszkańców Majipooru, sny były centrum egzystencji - uspokajały, dodawały odwagi, uczyły, wyjaśniały, nagradzały i karały, a na tym bynajmniej nie kończyły się ich funkcje. Od urodzenia uczono dzieci, jak przygotowywać umysł na przyjęcie snów, jak je śnić i zapamiętywać, jak interpretować je we śnie i na jawie.. Każdemu obywatelowi...

Sformułowanie to potęga, nie pierwszy raz przychodzi się o tym przekonać. Nie tak dawno CBOS przeprowadziło kolejny w swej karierze idiotyczny sondaż, badający reakcje Polaków na poszczególne zwroty i zbitki frazeologiczne. Na pytanie "Czy polityk powinien kierować się ideologią, czy pragmatyzmem?" przytłaczająca większość respondentów odpowiedziała, że oczywiście pragmatyzmem. Gdyby tych samych ludzi zapytać: "Czy polityk powinien być wierny swym zasadom, czy też gonić za doraźnymi korzyściami?", badacze z CBOS uzyskaliby odpowiedź dokładnie odwrotną. No, i co? No, i pstro, a myślałby kto, że coś - jak śpiewała swego czasu pewna sławna szansonistka: tyle właśnie warte są tego rodzaju sondaże.

Sformułowanie to potęga, nie pierwszy raz przychodzi się o tym przekonać. Nie tak dawno CBOS przeprowadziło kolejny w swej karierze idiotyczny sondaż, badający reakcje Polaków na poszczególne zwroty i zbitki frazeologiczne. Na pytanie "Czy polityk powinien kierować się ideologią, czy pragmatyzmem?" przytłaczająca większość respondentów odpowiedziała, że oczywiście pragmatyzmem....

Człowiek, któremu odebrano pociechę zdrowych snów, to człowiek umarły za życia, pomyślał, i to śmiercią znacznie gorszą niż śmierć na pustyni, bowiem umiera się jedną chwilkę, a sny mają wpływ na całe życie.

Człowiek, któremu odebrano pociechę zdrowych snów, to człowiek umarły za życia, pomyślał, i to śmiercią znacznie gorszą niż śmierć na pustyni, bowiem umiera się jedną chwilkę, a sny mają wpływ na całe życie.