Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jak to u Pilipiuka. Czyta się przyjemnie, ale z drugiej strony w porównaniu do poprzednich części cyklu jest nieco gorsza. Wprawdzie jest z czego się śmiać, są dobre akcje i zakończenie również godne. Jednak nie wiem, czy to kwestia, że książka wyszła nieco słabiej czy po prostu czytanie kilku książek jednego autora, które stylem i humorem są podobne mogło nieco zaniżyć ocenę z powodu pewnej wtórności.

Książka jak to u Pilipiuka. Czyta się przyjemnie, ale z drugiej strony w porównaniu do poprzednich części cyklu jest nieco gorsza. Wprawdzie jest z czego się śmiać, są dobre akcje i zakończenie również godne. Jednak nie wiem, czy to kwestia, że książka wyszła nieco słabiej czy po prostu czytanie kilku książek jednego autora, które stylem i humorem są podobne mogło nieco...

Głównym problemem tej książki jest to, że w zasadzie fabuła ani historia bohatera nie prowadzi do niczego konkretnego.

W ogóle nie rozumiem, kto powiedział, że pogodnik jest pechowcem. Im dłużej czytałem tym bardziej byłem przekonany, że to nie kwestia nieszczęścia, a bycia cwaniakiem, który myślał, że uda mu się coś ugrać, a konsekwencje swoich działań zrzucał na pech, nie na swoje dokonania.

Głównym problemem tej książki jest to, że w zasadzie fabuła ani historia bohatera nie prowadzi do niczego konkretnego.

W ogóle nie rozumiem, kto powiedział, że pogodnik jest pechowcem. Im dłużej czytałem tym bardziej byłem przekonany, że to nie kwestia nieszczęścia, a bycia cwaniakiem, który myślał, że uda mu się coś ugrać, a konsekwencje swoich działań zrzucał na pech,...

Dobrze, że przynajmniej zakończenie było dobre, bo bym nie czytał tej sagi dalej

Dobrze, że przynajmniej zakończenie było dobre, bo bym nie czytał tej sagi dalej