Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kawiarnia pod Pełnym Księżycem nie jest zwykłą kawiarnią. Nigdy nie wiadomo, gdzie i kiedy się pojawi. Jedno jest pewne, wizyta w niej to osobliwe doświadczenie.
Kawiarnię obsługują koty, które służą klientom nie tylko poleceniem wybornych deserów, ale i dobrą radą. Potrafią również odczytać i objaśnić im ich kosmogramy, a te z kolei potrafią wskazać drogę nawet w najtrudniejszej życiowej sytuacji.

Moje spotkania z literaturą azjatycką przydarzają się rzadko. Jednak w przypadku książki Mai Mochizuki zaintrygował mnie uroczy, baśniowy pomysł z kawiarnią prowadzoną przez koty, które nie dość, że mówią ludzkim głosem i podają smakowite przysmaki, to w dodatku potrafią dokonać trafnej psychoanalizy.

Historia właściwie opiera się na astrologii i analizie kosmogramów, jednak przekazanych w bardzo protekcjonalny, podręcznikowy wręcz sposób (ponadto pojawiające się w książce analizy mogą zainspirować, ale na niewiele nam się przydadzą, jeśli nie znamy swoich kosmogramów). Już bardziej uniwersalne są dywagacje na temat ery Ryb i ery Wodnika czy popularnej ostatnimi czasy retrogradacji Merkurego.

Mogłabym powiedzieć, że "Kawiarnia pod Pełnym Księżycem" spodoba się osobom interesującym się astrologią, jednak z drugiej strony osoby te najprawdopodobniej posiadają już serwowaną przez autorkę wiedzę, bo jest ona wiedzą dość podstawową. Może więc bardziej spodoba się osobom, które chciałyby dopiero zacząć swoją przygodę z tą tematyką?

Jeśli miałabym określić "Kawiarnię pod Pełnym Księżycem" jednym słowem, użyłabym słowa "minimalistyczna". Do tego stopnia, że przemiany, jakie zachodzą w bohaterach w czasie wizyty w kawiarni, wydają się nagłe. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. A to odbiera moim zdaniem ich prawdziwość. Zmiana to nie przebłysk świadomości a cały proces nim zapoczątkowany. Bohaterowie bezkrytyczne przyjmują wszystkie rewelacje. Wprawdzie każdy z nich potrzebował takiego właśnie przebłysku i może na niego chciała zwrócić uwagę autorka?

Sprawy przybrały na końcu ciekawy obrót, szczerze nie spodziewałam się tego rodzaju puenty, która spięła ze sobą historie bohaterów-narratorów. Miłym zaskoczeniem były też ilustracje (i historia okładki, jaką znajdziemy w posłowie). Doceniam takie drobiazgi i chętnie podniosę dla nich ocenę końcową i jedną gwiazdkę.

Kawiarnia pod Pełnym Księżycem nie jest zwykłą kawiarnią. Nigdy nie wiadomo, gdzie i kiedy się pojawi. Jedno jest pewne, wizyta w niej to osobliwe doświadczenie.
Kawiarnię obsługują koty, które służą klientom nie tylko poleceniem wybornych deserów, ale i dobrą radą. Potrafią również odczytać i objaśnić im ich kosmogramy, a te z kolei potrafią wskazać drogę nawet w...

Chyba wszyscy (w mniejszym lub większym stopniu) znamy motyw przewodni z "Portretu Doriana Graya" - uwieczniony na obrazie młodzieniec nie starzeje się, a wszystkie jego zbrodnie i złe uczynki znajdują swoje odbicie na płótnie.

Dopiero niedawno miałam okazję poznać tę powieść w całości i muszę przyznać, że mnie ona oczarowała, przede wszystkim mrocznym klimatem dziewiętnastowiecznej Anglii. Oczarowały mnie malownicze a jednocześnie zgrabne opisy, nawet pomimo trudnego języka. Bądź co bądź to klasyk.

Historia momentami wydaje się nieco przegadana, ale dialogi pomiędzy bohaterami pełne są wielu życiowych maksym, sprytnie przemyconych przez autora. Szczególnie podobały mi się rozważania na temat sztuki, szalenie inspirujące! Prawie na każdej stronie zostawiałam znacznik, tyle tu było pięknych cytatów!

"Portretowi Doriana Graya" nie sposób odmówić aktualności, choć mam wrażenie, że współcześnie jest trochę na odwrót, że to obrazy są ideałami. Pokazują to, co chcemy, by widzieli inni, zamykając rzeczywistość w kwadratowym kadrze. Pytanie tylko, jak odbija się to na nas samych?

Chyba wszyscy (w mniejszym lub większym stopniu) znamy motyw przewodni z "Portretu Doriana Graya" - uwieczniony na obrazie młodzieniec nie starzeje się, a wszystkie jego zbrodnie i złe uczynki znajdują swoje odbicie na płótnie.

Dopiero niedawno miałam okazję poznać tę powieść w całości i muszę przyznać, że mnie ona oczarowała, przede wszystkim mrocznym klimatem...