Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wywiad-rzeka z Adamem Ragielem, polskim balsamistą, przeprowadzony przez Magdalenę Rigamonti to obowiązkowa pozycja, po którą powinien sięgnąć każdy z nas. Autorka sięga po tematykę, która owiana jest tematem tabu. Pozycja zmusza czytelnika do refleksji na tematy egzystencjalne. Po lekturze trudno nie spojrzeć na świat i na swoje życie inaczej, bardziej pozytywnie.

Fach Pana Adama zaskakuje. Balsamista nie opowiada o technikach, lecz o Bogu, przemijaniu i szacunku do tego, co pozostaje po nas po śmierci. Relację dopełniają wstrząsające zdjęcia, które pokazują obrazy, od których zwykle odwraca się oczy.

Książkę czyta się jednym tchem. Po zakończeniu lektury długo nie mogłam otrząsnąć się z wrażenia, jakie na mnie wywarła. To pozycja, która nie powinna zostać pominięta w indywidualnej historii czytelniczej.

Wywiad-rzeka z Adamem Ragielem, polskim balsamistą, przeprowadzony przez Magdalenę Rigamonti to obowiązkowa pozycja, po którą powinien sięgnąć każdy z nas. Autorka sięga po tematykę, która owiana jest tematem tabu. Pozycja zmusza czytelnika do refleksji na tematy egzystencjalne. Po lekturze trudno nie spojrzeć na świat i na swoje życie inaczej, bardziej pozytywnie.

Fach...

Dawno, dawno temu, żyła sobie księżniczka... Nie, to nie ta bajka! "Baśnie Barda Beedle'a" to ukłon J.K. Rowling w stronę najwierniejszych fanów serii o Harrym Potterze. Jeżeli chcesz poczuć się jak Ron Weasley i poznać historie, które przez wieki tuliły do snu najmłodszych czarodziejów to idealna pozycja dla Ciebie!

Z "Baśniami Barda Beedla'a" spotykamy się po raz pierwszy w książce "Harry Potter i Insygnia Śmierci". Po baśnie sięgnęła Hermiona - zbiór był jej spadkiem po Albusie Dumbledorze. Dla bohaterów była źródłem wiedzy o mitycznych Insygniach Śmierci. W powieści rola opowiadań urasta dalece poza świat bajek. Najmłodszy z braci, pierwotny właściciel peleryny niewidki, był praprzodkiem Harry'ego. Baśnie pozwoliły przyjaciołom wygrać z Lordem Voldemortem.

Dzięki tłumaczeniu z run Hermiony Granger możemy poznać pięć opowieści: "Czarodziej i skaczący garnek", "Fontanna Szczęśliwego Losu", "Włochate serce czarodzieja", "Czara Mara i jej gdaczący pieniek" i oczywiście "Opowieść o trzech braciach" - wszystkie zostały wzbogacone o komentarz Albusa Dumbledora ;-)

Każda z baśni niesie za sobą morał podobny do tego, które znamy z baśni Andersena i braci Grimm. Jak jednak wspomniane we wstępie - w tych bajkach możemy poczuć działanie prawdziwej magii. Moje serce szczególnie podbiła (znienawidzona przez Lucjusza Malfoya!) historia o "Fontannie Szczęśliwego Losu".

Książeczka, mimo że króciutka, jest warta uwagi każdego potteromaniaka. Lektura wywołuje wiele pozytywnych skojarzeń i przywołuje uśmiech na twarz.

Dawno, dawno temu, żyła sobie księżniczka... Nie, to nie ta bajka! "Baśnie Barda Beedle'a" to ukłon J.K. Rowling w stronę najwierniejszych fanów serii o Harrym Potterze. Jeżeli chcesz poczuć się jak Ron Weasley i poznać historie, które przez wieki tuliły do snu najmłodszych czarodziejów to idealna pozycja dla Ciebie!

Z "Baśniami Barda Beedla'a" spotykamy się po raz...

"Salon sukien ślubnych" to pozycja idealna na jeden wieczór. Książkę czyta się jednym tchem. Lektura jest czystą rozrywką, nie sposób doszukiwać się tu głębszego artyzmu.

Autorka skupiła się na sentymentalizmie - w powieści znajdziemy patos dzieciństwa, marzenia o miłości idealnej, gonitwę za niedostępnym i nadzwyczaj częste cuda i dary losu. Marzenia i pragnienia kobiet zostały przedstawione dość stereotypowo (mimo prób uczynienia z Hayley twardego żołnierza). Mimo to wiele czytelniczek z pewnością odnajdzie w historii cząstkę siebie.

Współczesna bohaterka mnie nie zachwyciła, opisy jej przygód oscylują gdzieś pomiędzy "Zmierzchem" i harlequinem. Hayley wydała mi się bezpłciowa, przez poświęcone jej rozdziały starałam się przebrnąć jak najszybciej.

Więcej mojej uwagi pochłonęły rozdziały Cory - jej osobowość została ukształtowana nieszablonowo, widziałam w niej silną, niezależną kobietę, która swoją determinacją i dążeniem do realizacji marzeń wyprzedzała swoją epokę. Bardzo różniła się od pięknej i dość dziecinnej Hayley. Jej walka dla idei rozbudzała moją wyobraźnię - czytając cały czas przed oczyma miałam "przystojną damę" w sukni z bufiastymi rękawami.

Z czasem opowieść coraz mocniej zmieniała się w katechezę ukrytą pod płaszczem romansu. Przez ogromne nacechowanie metaforyczne i symboliczne rozdziały kończące historię Hayley były dla mnie trochę męczące.

Uważam, że po powieść warto sięgnąć by poznać absolutnie ujmującą historię Cory. Jej losy i atmosfera początku XX wieku bezapelacyjnie podbiły moje serce.

"Salon sukien ślubnych" to pozycja idealna na jeden wieczór. Książkę czyta się jednym tchem. Lektura jest czystą rozrywką, nie sposób doszukiwać się tu głębszego artyzmu.

Autorka skupiła się na sentymentalizmie - w powieści znajdziemy patos dzieciństwa, marzenia o miłości idealnej, gonitwę za niedostępnym i nadzwyczaj częste cuda i dary losu. Marzenia i pragnienia kobiet...