Życie chorej na nowotwór Audrey szybko zbliża się do końca. Zanim umrze, kobieta chce doprowadzić do pojednania między jej dwiema dorosłymi córkami, które od dawna ze sobą nie rozmawiają. Musi odkryć przyczynę ich konfliktu, co nie jest łatwe, bo zarówno Lily, jak i Jess uparcie strzegą swoich tajemnic.

Skomplikowaną historię rodzinną poznajemy z perspektywy każdej z trzech bohaterek. Autorka wprowadza nas w ich uczucia, myśli, doświadczenia, a tym samym pozwala zrozumieć podejmowane przez nie decyzje. Beckerman potrafi opowiadać o emocjach tak, by udzielały się one czytelnikom, a stworzonym przez nią postaciom, zarówno pierwszo-, jak i drugoplanowym, nie można odmówić wiarygodności. Wszystkie one są w jakiś sposób poranione, niektóre zmagają się z konsekwencjami własnych błędów. Każda zapada w pamięć. Żadna nie zasługuje na potępienie. „Gdybyś tylko wiedziała” to opowieść, która nie zawiera prostych odpowiedzi, łatwych rozwiązań, oczywistych wyborów, nie przedstawia czarno-białego świata, w którym jedni mają rację, a inni się mylą.

Jeśli dobra literatura obyczajowa powinna dotykać problemów, przed którymi może kiedyś stanąć każdy z nas, oddawać złożoność ludzkiej natury, zmuszać do przemyśleń i angażować emocjonalnie, to książka Hannah Beckerman należy do najbardziej wartościowych przedstawicielek tego gatunku. Warto poświęcić jej czas, bo rzadko ma się szczęście trafić na tak piękną, refleksyjną opowieść – nawet z osób niezbyt skorych do wzruszeń może ona wycisnąć kilka łez, a bardziej wrażliwym zafundować solidnie opuchnięte oczy.

Ten, kto nie sięgnie po „Gdybyś tylko wiedziała”, bez wątpienia wiele straci – nie pozna przejmującej historii o mrocznych sekretach, złamanych sercach, straconych szansach. O kobietach, które milczały zbyt długo.

Małgorzata Pawlak