Powieść ta jest poświęcona wielkiej czystce w ZSRR w latach 1934-1939, wydana w 1940 (polskie wydanie na emigracji w 1949). Stanowi ona próbę analizy psychologicznej samooskarżania się w trakcie moskiewskich procesów pokazowych okresu wielkiego terroru. Jej główny bohater - Rubaszow - wysokiej rangi bolszewik uwięziony w trakcie wielkiej czystki decyduje się na publiczne kłamliwe samooskarżanie się w imię dobra partii komunistycznej i jej dziejowej misji.