Znaliście kiedyś człowieka, który żyje między wyrokiem śmierci, a egzekucją? To ja. (...) Już nie jestem żołnierzem wolności. To rola nie dla mnie i nie dla mojego kraju. Prawo do udzielania rad innym ma tylko taki kraj, do którego ludzie ściągają tysiącami ze wszystkich zakątków świata. Taki zaś kraj, z którego ludzie uciekają pieszo, czołgami, balonami własnej roboty albo najnowszym myśliwcem naddźwiękowym, z którego uciekają przez pola minowe i pułapki broni maszynowej, zwodząc sfory psów granicznych - taki kraj nie ma prawa pouczać innych. (...) Ucieczkę przygotowywałem kilka lat, do końca jednak nie wierzyłem, że się powiedzie. W świetle prawa komunistycznego jestem sprzedawczykiem i zdrajcą, przestępcą winnym najgorszej zbrodni. Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR skazało mnie na śmierć in absentia. W takich przypadkach nie precyzuje się sposobu wykonania wyroku. Kaci mają szeroki wybór. Mogą posłużyć się metodą wypadku samochodowego, samobójstwa, ataku serca itd. itd. Najpierw jednak będą musieli mnie znaleźć! A ja tymczasem przeżuwam ostatnią kromkę życia. Między wyrokiem a jego wykonaniem. Jeszcze nigdy nie byłem tak szczęśliwy...