„Rozmowy o śmierci i umieraniu” to klasyczna pozycja literatury tanatologicznej, zaliczana do najbardziej ważkich dzieł psychologicznych XX wieku. Książka zawiera rozmowy autorki przeprowadzone w jednym ze szpitali w Chicago ze śmiertelnie chorymi, którzy dzielą się swoimi obawami, troskami, nadziejami i oczekiwaniami dotyczącymi zachowania rodziny, duchownych i personelu szpitalnego. „Rozmowy o śmierci i umieraniu” mogą pomóc nam stawić czoło, profesjonalnie i osobiście, końcowemu etapowi ludzkiego życia. Uświadamiają także, jak ważną rolę może odegrać każdy z nas, towarzysząc umierającemu.