W swoich felietonach Janda nie dzieli spraw na "wielkie" i "małe": fascynuje ją i widok za oknem, i poezja Haliny Poświatowskiej. Najbardziej jednak ceni sobie spotkania z wyrazistymi postaciami - znanymi, jak pewien reżyser, albo anonimowymi, jak owdowiały portier czy mijany w drodze rowerzysta. Jej felietony mają siłę przekonywania nie mniejszą niż wielkie kreacje aktorskie, a przy tym nie brak im dystansu i humoru. Krystyna Janda uświadamia nam, jak niezwykłe mogą być zwykłe zdarzenia, jeśli tylko mamy dość wrażliwości i wyobraźni.