"- Moje dziecko - rzekł sennym głosem Piaskoludek - mogę ci tylko poradzić, żebyś trochę pomyślała, zanim coś powiesz.
- O! A mówiłeś, że nigdy nie dajesz rad!
- Ta się nie liczy - odparł. - Bo i tak nigdy się do niej nie zastosujesz! Zresztą nie ma w niej nic nowego. Możesz ją znaleźć w każdym elementarzu.
- Więc powiedz mi tylko, że chcieć mieś skrzydła to byłoby głupie życzenie?
- Skrzydła? - powtórzył.- Myślę, że bywają głupsze życzenia. Tylko musicie pamiętać, żeby za wysoko nie latać o zachodzie. Słyszałem kiedyś o pewnym chłopczyku z Niniwy. Był synkiem króla Sannacheryba i pewien podróżny przywiózł mu kiedyś Piaskoludka. Chłopiec trzymał duszka w skrzynce z piaskiem na tarasie pałacu. Dla duszka było to naturalnie okropne poniżenie, mimo ze chłopczyk był synem króla Asyrii. Ale pewnego dnia chłopczyk poprosił o skrzydła i oczywiście je dostał. Tylko zapomniał, ze o zachodzie słońca skrzydła zamieniają się w kamień."