- Sprawiedliwość! - wywodził z pijackim uporem pan Czesio. - Niech się inni martwią! Nich ich sumienie gryzie! Ważne, co ja z tego będę miał. No nie, Pastor? Dobrze mówię?
- Na miłość boską, Czesiu! - Pastor był przerażony. - Nie zrobiłeś przypadkiem czegoś strasznego? Powiedz, jak na świętej spowiedzi, przecież nie wydam.
- Ja wiem, Pastor. Dobry z ciebie człowiek. Ale inni - z odrazą wykrzywił wargi. - Ludzie są bardzo źli, Pastor. Wszędzie to krąży - zbrodnia i zło. Ty mnie rozumiesz Pastor.
- Jaka zbrodnia? O czym znowu bredzisz?
- To nic, Pastor. Nie powinieneś wiedzieć. Na siebie wezmę.
Rozejrzał się nieprzytomnym wzrokiem:
- On tutaj przyjdzie, rozumiesz? Bardzo zły człowiek. Boję się, Pastor. Musisz być ze mną, ochronić...